| عَفَا اللّهُ عَنْکَ لِمَ اَذِنْتَ لَهُمْ | خدا تو را ببخشد؛ چرا به آنان مرخّصی دادی؟ |
| حَتّیٰ یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذینَ صَدَقوا وَ تَعْلَمَ الْکاذِبینَ (43) | قبل از آنکه برای تو روشن شود که «راستگو و دروغگو کیست؟» |
| لا یَسْتَأْذِنُکَ الَّذینَ یُؤْمِنونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ | آنان که به خدا و قیامت ایمان دارند، از تو مرخّصی نمیگیرند |
| اَنْ یُجاهِدوا بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ | که با مال و جان خود در راه خدا، جهاد نکنند ! |
| وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالْمُتَّقینَ (44) | و خدا به حال اهل تقوا داناست |
| اِنَّما یَسْتَأْذِنُکَ الَّذینَ | تنها کسانی از تو اجازه میخواهند که |
| لایُؤْمِنونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلوبُهُمْ | به خدا و قیامت ایمان ندارند و دلهایشان در تردید است؛ |
| فَهُمْ فى رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدونَ (45) | که آنان همواره در حال تردید، سرگردانند |
| وَ لَوْ اَرادُوا الْخُروجَ لَاَعَدّوا لَهو عُدَّهً | اگر میخواستند بیرون روند، وسیله آماده میکردند، |
| وَ لٰکِنْ کَرِهَ اللّهُ انْبِعاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ | ولی خدا تلاش آنها را دوست نداشت، لذا آنان را بازداشت ؛ |
| وَ قیلَ اقْعُدوا مَعَ الْقاعِدینَ (46) | و گفته شد: «شما با افراد ناتوان بنشینید» |
| لَوْ خَرَجوا فیکُمْ ما زادوکُمْ اِلّا خَبالًا | اگر با شما بیرون آمده بودند، جز اضطراب، فایدهای نداشتند، |
| وَ لَاَوْضَعوا خِلالَکُمْ یَبْغونَکُمُ الْفِتْنَهَ | و در میان شما شایعهپراکنی مینمودند تا فتنه برپا کنند، |
| وَ فیکُمْ سَمّاعونَ لَهُمْ | آنها در میان شما جاسوسانی برای خود دارند |
| وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالظّالِمینَ (47) | و خدا به ستمکاران داناست |
