در این مطلب به بررسی سوره توبه آیات 90 تا 96 می پردازیم که درباره پاداش جهاد و قوانین مربوط به آن سخن می‌گوید. در این آیات، خداوند متعال پاداش بزرگ جهاد را برای مجاهدان واقعی بیان می‌کند و در عین حال، افرادی را که از شرکت در جهاد سر باز می‌زنند، سرزنش می‌نماید. همچنین، احکام ویژه‌ای برای کسانی که عذر موجهی برای عدم حضور در جهاد دارند، ذکر شده است. خواندن این آیات برای درک بهتر فضیلت جهاد و پاداش آن برای مسلمانان سودمند است.
| وَ جاءَ الْمُعَذِّرونَ مِنَ الْاَعْرابِ | صحرانشینانی که عذر داشتند، نزد تو آمدند |
| لِیُؤْذَنَ لَهُمْ | تا اجازه بگیرند و در جنگ همراهی نکنند؛ |
| وَ قَعَدَ الَّذینَ کَذَبوا اللّهَ وَ رَسولَهو | ولی کسانی که به خدا و پیامبر دروغ گفتند، ماندند و نیامدند ! |
| سَیُصیبُ الَّذینَ کَفَروا مِنْهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (90) | به زودی به کافران آنها، مجازاتی دردناک خواهدرسید |
| لَیْسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَ لاعَلَى الْمَرْضیٰ | در جهاد نکردن، بر ناتوانان و بیماران |
| وَلا عَلَى الَّذینَ لایَجِدونَ مایُنْفِقونَ حَرَجٌ | و بر آنان که چیزی ندارند تا هزینه کنند، گناهی نیست، |
| اِذا نَصَحوا لِلّهِ وَ رَسولِهى | البتّه در صورتی که برای خدا و پیامبرش خیرخواهی کنند. |
| ما عَلَى الْمُحْسِنینَ مِنْ سَبیلٍ | هیچ راهی برای سرزنش نیکوکاران نیست؛ |
| وَ اللّهُ غَفورٌ رَحیمٌ (91) | و خدا آمرزنده‌ای مهربان است |
| وَ لاعَلَى الَّذینَ اِذا ما اَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ | و برکسانی که آمدند تا برای جهاد، بر مَرکبی سوارشان کنی، |
| قُلْتَ لااَجِدُ ما اَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوْا | گفتی: «مرکبی ندارم که بر آن سوار شوید». آنان برگشتند |
| وَ اَعْیُنُهُمْ تَفیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا | درحالی که از شدّت غم، چشمانشان اشکبار شده بود |
| اَلّا یَجِدوا ما یُنْفِقونَ (92) | که چرا چیزی نمی‌یابند، تا برای خدا هزینه کنند |
| اِنَّمَا السَّبیلُ عَلَى الَّذینَ یَسْتَأْذِنونَکَ | ایراد، تنها برکسانی است که از تو مرخصّی می‌خواهند |
| وَ هُمْ اَغْنِیاءُ | با اینکه توانگرند، |
| رَضوا بِاَنْ یَکونوا مَعَ الْخَوالِفِ | آنان راضی شدند که همراه بازماندگان باشند |
| وَ طَبَعَ اللّهُ عَلیٰ قُلوبِهِمْ | و خدا بر دل‌هایشان مهر غفلت نهاد، |
| فَهُمْ لایَعْلَمونَ (93) | به همین سبب آنان چیزی نمی‌دانند |
| یَعْتَذِرونَ اِلَیْکُمْ اِذا رَجَعْتُمْ اِلَیْهِمْ | هنگامی‌که از جهاد نزد آنان بازگردید، عذر می‌آورند |
| قُلْ لاتَعْتَذِروا لَنْ نُؤْمِنَ لَکُمْ | بگو: «عذر نیاورید، که ما هرگز شما را باور نمی‌کنیم |
| قَدْ نَبَّاَنَا اللّهُ مِنْ اَخْبارِکُمْ | البتّه خدا ما را از اوضاع و اخبارتان، آگاه کرده |
| وَ سَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسولُهو | و به زودی خدا و پیامبرش عمل شما را خواهند دید |
| ثُمَّ تُرَدّونَ اِلیٰ عالِم الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ | سپس به سوی دانای پنهان و آشکار بازگردانده می‌شوید |
| فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلونَ (94) | آنگاه به آنچه انجام می‌دادید، آگاهتان می‌کند» |
| سَیَحْلِفونَ بِاللّهِ لَکُمْ | برای شما، به نام «اللّه» سوگند می‌خورند، |
| اِذَا انْقَلَبْتُمْ اِلَیْهِمْ | وقتی به سوی آنان بازگشتید، |
| لِتُعْرِضوا عَنْهُمْ | تا از آنان چشم پوشی کنید، و عذرشان را بپذیرید؛ |
| فَاَعْرِضوا عَنْهُمْ اِنَّهُمْ رِجْسٌ | پس شما از آنان رو بگردانید؛ چرا که آنان پلیدند؛ |
| وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ | جایشان در جهنّم است ؛ |
| جَزاءً بِما کانوا یَکْسِبونَ (95) | به سزای آنچه بدست میآوردند |
| یَحْلِفونَ لَکُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ | برایتان سوگند می‌خورند تا از آنان خشنود شوید |
| فَاِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ | ولی اگر شما هم از آنان راضی شوید؛ |
| فَاِنَّ اللّهَ لایَرْضیٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقینَ (96) | قطعاً خدا از مردم تبهکار راضی نمی‌شود. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- بر آنان که چیزی ندارند تا هزینه کنند، گناهی نیست، البتّه در صورتی که خیرخواهی کنند. هیچ راهی برای سرزنش نیکوکاران نیست؛ و خدا آمرزنده‌ای مهربان است
