| وَ الَّذینَ اتَّخَذوا مَسْجِدًا ضِرارًا وَ کُفْرًا | و کسانی که مسجدی ساختند، برای زیان رساندن و کفر، |
| وَ تَفْریقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنینَ | و برای جدایی انداختن میان مؤمنان، |
| وَ اِرْصادًا لِمَنْ حارَبَ اللّهَ وَ رَسولَهو مِنْ قَبْلُ | و کمینگاهی برای دشمنان دیرینه‌ی خدا و پیامبرش، |
| وَ لَیَحْلِفُنَّ اِنْ اَرَدْنا اِلَّا الْحُسْنیٰ | و سوگندِ سخت می‌خورند، که قصدی جز نیکی نداریم |
| وَ اللّهُ یَشْهَدُ اِنَّهُمْ لَکاذِبونَ (107) | در حالی که خدا گواهی می‌دهد «آنان دروغگویند» |
| لا تَقُمْ فیهِ اَبَدًا | هرگز در آن مسجد نَـایست، |
| لَمَسْجِدٌ اُسِّسَ عَلَى التَّقْویٰ مِنْ اَوَّلِ یَوْمٍ | مسجدی که از روز اوّل بر اساس تقوا بنا شده، |
| اَحَقُّ اَنْ تَقومَ فیهِ | سزاوارتر است که در آن بـایستی؛ |
| فیهِ رِجالٌ یُحِبّونَ اَنْ یَتَطَهَّروا | در آنجا، مردانی هستند که دوست دارند پاکیزه شوند |
| وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ (108) | و خدا پاکان را دوست می‌دارد. |
| اَفَمَنْ اَسَّسَ بُنْیانَهو عَلیٰ تَقْویٰ مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ اَمْ مَنْ اَسَّسَ بُنْیانَهو عَلیٰ شَفا جُرُفٍ هارٍ | آیا کسی که بنیادش را بر تقوا و خوشنودی الهی بنا نهاده، بهتراست یا کسی که بنیادش را بر لبه‌ی پرتگاهی سست نهاده ؛ |
| فَانْهارَ بِه‌ى فى نارِ جَهَنَّمَ | که او را در آتش جهنّم می‌اندازد؟ |
| وَ اللّهُ لایَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمینَ (109) | و خدا ستمکاران را هدایت نمی‌کند |
| لا یَزالُ بُنْیانُهُمُ الَّذى بَنَوْا | همواره ساختمانی که برای خود ساختند، |
| ریبَهً فى قُلوبِهِمْ | مایه‌ی شکّی در دلشان است؛ |
| اِلّا اَنْ تَقَطَّعَ قُلوبُهُمْ | مگر آنکه دل‌هایشان با مرگ، پاره پاره شود؛ |
| وَ اللّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ (110) | و خدا دانایی حکیم است. |
