این مقاله، سوره توبه آیات 128 تا 129 از قرآن کریم را ارائه می‌دهد که به دلسوزی و مهربانی پیامبر اکرم (ص) نسبت به مؤمنان اشاره دارد. در این آیات، خداوند به پیامبر(ص) دستور می‌دهد در برابر کسانی که از پذیرش حقیقت امتناع می‌ورزند، با توکل بر خداوند و یادآوری عظمت او، استقامت نشان دهد. مطالعهٔ این آیات به درک بهتر ما از شخصیت نبویِ پیامبر اسلام(ص) کمک خواهد کرد.
لَقَدْ جاءَکُمْ رَسولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ
واقعاً پیامبری از میان خودتان، برای شما آمد؛
عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ
که مشقّت و سختی شما برای او دشوار است؛
حَریصٌ عَلَیْکُمْ
به هدایت شما بسیار مشتاق است؛
بِالْمُؤْمِنینَ رَئوفٌ رَحیمٌ (128)
و نسبت به مؤمنان دلسوز و مهربان می‌باشد
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ
پس اگر پشت کردند بگو: «خدا برایم کافی است،
لا اِلٰهَ اِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ
هیچ خدایی جز او نیست، تنها بر او توکّل کرده‌ام
وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ (129)
و او صاحب اختیار عرش بزرگ است».
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
بگو: «خدا برایم کافی است،هیچ خدایی جز او نیست، تنها بر او توکّل کردم و او صاحب اختیار عرش بزرگ است».
