| وَ لَمّا جاءَتْ رُسُلُنا لوطًا | هنگامی که فرستادگان ما، به شکل جوانانی خوشرو، نزد لوط آمدند، |
| سىءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعًا | او از حضور آنان ناراحت و دلتنگ شد؛ |
| وَ قالَ هٰذا یَوْمٌ عَصیبٌ (۷۷) | و گفت: «امروز، روز بسیار سختی است» |
| وَ جاءَهو قَوْمُهو یُهْرَعونَ اِلَیْهِ | و قوم لوط با دریافت این خبر، شتابان به نزد او آمدند |
| وَ مِنْ قَبْلُ کانوا یَعْمَلونَ السَّیِّئاتِ | -آنان پیش از این نیز مرتکب کارهای زشت می‌شدند- |
| قالَ یا قَوْمِ هٰؤُلاءِ بَناتى | لوط گفت: «ای قوم، این‌ها دختران منند؛ |
| هُنَّ اَطْهَرُ لَکُمْ | آنان برای شما پاکیزه‌ترند؛ |
| فَاتَّقُوا اللّهَ وَ لاتُخْزونِ فى ضَیْفى | پس تقوای الهی داشته باشید و مرا نزد مهمانانم خوار نکنید؛ |
| اَلَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشیدٌ (۷۸) | آیا در میان شما آدم فهمیده‌ای نیست؟» |
| قالوا لَقَدْ عَلِمْتَ ما لَنا فى بَناتِکَ مِنْ حَقٍّ | آنها گفتند: «مسلّماً می‌دانی، به دخترانت، هیچ حقّی نداریم؛ |
| وَ اِنَّکَ لَتَعْلَمُ ما نُریدُ (۷۹) | و قطعاً تو خوب می‌دانی ما چه می‌خواهیم»؛ |
| قالَ لَوْ اَنَّ لى بِکُمْ قُوَّهً | لوط گفت: «کاش در برابر شما قدرتی داشتم؛ |
| اَوْ آوى اِلیٰ رُکْنٍ شَدیدٍ (۸۰) | یا می‌توانستم به تکیه‌گاهی استوار پناه برم»؛ |
| قالوا یا لوطُ اِنّا رُسُلُ رَبِّکَ | فرشتگان گفتند: «ای لوط ما فرستادگان خدای تو هستیم؛ |
| لَنْ یَصِلوا اِلَیْکَ | بدان که این مردم فاسد، هرگز به تو دست نخواهند یافت؛ |
| فَاَسْرِ بِاَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ | پس خانواده‌ات را در دل شب حرکت ده؛ |
| وَ لایَلْتَفِتْ مِنْکُمْ اَحَدٌ اِلَّا امْرَاَتَکَ | و هیچیک از ایشان را جا نگذار؛ امّا همسرت را همراه مبر؛ |
| اِنَّهو مُصیبُها ما اَصابَهُمْ | زیرا خدا همان مجازاتی را که به دیگران می‌رساند، به او هم می‌رساند؛ |
| اِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ | بی‌گمان، وعده‌گاه عذاب آنان فردا صبح است؛ |
| اَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ (۸۱) | آیا صبح واقعاً نزدیک نیست؟» |
| فَلَمّا جاءَ اَمْرُنا جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها | هنگامی که فرمان مجازات ما آمد، آنجا را زیر و رو کردیم؛ |
| وَ اَمْطَرْنا عَلَیْهاحِجارَهً مِنْ سِجّیلٍ مَنْضودٍ(۸۲) | و بارانی از سنگِ «سِجّیل» بر آنها فرو ریختیم؛ |
| مُسَوَّمَهً عِنْدَ رَبِّکَ | درحالی که سنگها نزد خداوند نشاندار بود که باید چه کسی را بکشد؛ |
| وَ ما هِیَ مِنَ الظّالِمینَ بِبَعیدٍ (۸۳) | چنین مجازاتی از هیچ ستمگری دور نیست. |
