این مقاله به بررسی سوره هود آیات 77 تا 83 از کلام الله مجید میپردازد که درباره عذاب الهی قوم لوط و بارش سنگریزه بر آنان است. در این آیات آمده که فرستادگان الهی به شکل جوانانی خوشرو، به نزد لوط آمدند ، مردمان بدکار قوم لوط با دیدن آن ها وسوسه شدند و با وجود هشدار حضرت لوط (ع) قصد و نیت باطل در سر پروراندند. پس خداوند توسط فرشتگانش دستور مهاجرت شبانه لوط و پیروانش به بیرون از شهر را صادر فرمود و در صبحگاه ، عذاب را بر قوم سرکش و نافرمان لوط نازل کرد . به فرمان الهی، سنگریزههایی از آسمان بر ایشان بارید و شهر زیر و زبر شد و آنان را نابود کرد.
وَ لَمّا جاءَتْ رُسُلُنا لوطًا | هنگامی که فرستادگان ما، به شکل جوانانی خوشرو، نزد لوط آمدند، |
سىءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعًا | او از حضور آنان ناراحت و دلتنگ شد؛ |
وَ قالَ هٰذا یَوْمٌ عَصیبٌ (77) | و گفت: «امروز، روز بسیار سختی است» |
وَ جاءَهو قَوْمُهو یُهْرَعونَ اِلَیْهِ | و قوم لوط با دریافت این خبر، شتابان به نزد او آمدند |
وَ مِنْ قَبْلُ کانوا یَعْمَلونَ السَّیِّئاتِ | -آنان پیش از این نیز مرتکب کارهای زشت میشدند- |
قالَ یا قَوْمِ هٰؤُلاءِ بَناتى | لوط گفت: «ای قوم، اینها دختران منند؛ |
هُنَّ اَطْهَرُ لَکُمْ | آنان برای شما پاکیزهترند؛ |
فَاتَّقُوا اللّهَ وَ لاتُخْزونِ فى ضَیْفى | پس تقوای الهی داشته باشید و مرا نزد مهمانانم خوار نکنید؛ |
اَلَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشیدٌ (78) | آیا در میان شما آدم فهمیدهای نیست؟» |
قالوا لَقَدْ عَلِمْتَ ما لَنا فى بَناتِکَ مِنْ حَقٍّ | آنها گفتند: «مسلّماً میدانی، به دخترانت، هیچ حقّی نداریم؛ |
وَ اِنَّکَ لَتَعْلَمُ ما نُریدُ (79) | و قطعاً تو خوب میدانی ما چه میخواهیم»؛ |
قالَ لَوْ اَنَّ لى بِکُمْ قُوَّهً | لوط گفت: «کاش در برابر شما قدرتی داشتم؛ |
اَوْ آوى اِلیٰ رُکْنٍ شَدیدٍ (80) | یا میتوانستم به تکیهگاهی استوار پناه برم»؛ |
قالوا یا لوطُ اِنّا رُسُلُ رَبِّکَ | فرشتگان گفتند: «ای لوط ما فرستادگان خدای تو هستیم؛ |
لَنْ یَصِلوا اِلَیْکَ | بدان که این مردم فاسد، هرگز به تو دست نخواهند یافت؛ |
فَاَسْرِ بِاَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ | پس خانوادهات را در دل شب حرکت ده؛ |
وَ لایَلْتَفِتْ مِنْکُمْ اَحَدٌ اِلَّا امْرَاَتَکَ | و هیچیک از ایشان را جا نگذار؛ امّا همسرت را همراه مبر؛ |
اِنَّهو مُصیبُها ما اَصابَهُمْ | زیرا خدا همان مجازاتی را که به دیگران میرساند، به او هم میرساند؛ |
اِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ | بیگمان، وعدهگاه عذاب آنان فردا صبح است؛ |
اَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ (81) | آیا صبح واقعاً نزدیک نیست؟» |
فَلَمّا جاءَ اَمْرُنا جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها | هنگامی که فرمان مجازات ما آمد، آنجا را زیر و رو کردیم؛ |
وَ اَمْطَرْنا عَلَیْهاحِجارَهً مِنْ سِجّیلٍ مَنْضودٍ(82) | و بارانی از سنگِ «سِجّیل» بر آنها فرو ریختیم؛ |
مُسَوَّمَهً عِنْدَ رَبِّکَ | درحالی که سنگها نزد خداوند نشاندار بود که باید چه کسی را بکشد؛ |
وَ ما هِیَ مِنَ الظّالِمینَ بِبَعیدٍ (83) | چنین مجازاتی از هیچ ستمگری دور نیست. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- امروز، روز بسیار سختی است؛ پس تقوای الهی داشته باشید و خود را برای آزمایش الهی آماده کنید. خدا مجازاتی را برای بدکاران آماده کرده است. وعدهگاه عذاب آنان نزدیک است