این مطلب شامل سوره هود آیات 96 تا 99 از قرآن کریم است که به داستان حضرت موسی (ع) و مبارزه ایشان با فرعون و قومش می‌پردازد. در این آیات، خداوند به اعزام حضرت موسی (ع) به سوی فرعون با معجزات روشن اشاره می‌کند، اما فرعون و اشراف سرزمین او از فرمانبری از پیامبر خدا سر باز می‌زنند. اینگونه می‌شود که فرعون قوم خود را در روز قیامت به آتش خواهد کشاند و لعنت خدا همواره با آنان خواهد بود.
روز قیامت در جلو قومش می‌رود و آنان را به آتش وارد می‌کند؛
وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرودُ (98)
و چه ورود بدی برای آنان است
وَ اُتْبِعوا فى هٰذِه‌ى لَعْنَهً وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ
در این دنیا و در روز قیامت، لعنت به دنبال آنهاست؛
بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفودُ (99)
چه هدیه‌ی بدی به آنها داده می‌شود
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
مردم بدکار، از فرمان ستمکاران پیروی کردند، با آنکه فرمان آنها، هرگز رشد یافته و دُرست نبود . روز قیامت به آتش وارد می‌شوند و چه ورود بدی برای آنان است ؛ در این دنیا و در روز قیامت، لعنت به دنبال آنهاست؛
