سوره یوسف آیات 39 تا 42 – تبلیغ دین الهی در زندان

۱۲/۰۷/۱۴۰۲

این مطلب به بررسی سوره یوسف آیات 39 تا 42 از کلام الله مجید می پردازد که درباره تبلیغ دین الهی توسط حضرت یوسف در زندان و پیش‌گویی او درباره سرنوشت دو زندانی دیگر می‌باشد. حضرت یوسف با حکمت و منطق، شرک و بت‌پرستی را رد کرده و توحید و یگانگی خداوند را به عنوان تنها راه نجات بشریت معرفی می‌نماید. همچنین بیان می‌دارد که رابطه بنده با خداوند همواره برقرار است و نباید غفلت کرد. این آیات درس‌های عمیق اخلاقی و معنوی برای بشریت دارند.

یا صاحِبَیِ السِّجْنِ اَ اَرْبابٌ مُتَفَرِّقونَ خَیْرٌ	ای دو همنشین زندانی من: آیا خدایان پراکنده بهترند،
اَمِ اللّهُ الْواحِدُ الْقَهّارُ (39)‏	یا اللّه، آن یگانه‌ی مقتدر؟ [i]
ما تَعْبُدونَ مِنْ دونِه‌_ىاِلّا اَسْماءً	به جای او، تنها نام‌هایی را می‌پرستید،
سَمَّیْتُموها اَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ	که آنها را خودتان و پدرانتان نام‌گذاری کرده‌اید؛
ما اَنْزَلَ اللّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ	و خدا بر حقّانیّت آنان، دلیلی نازل نکرده است.
اِنِ الْحُکْمُ اِلّا لِلّهِ	حکم و فرمان فقط در اختیار خداست؛
اَمَرَ اَلّا تَعْبُدوا اِلّا اِیّاهُ	دستور داده که جز او را نپرستید؛
ذٰلِکَ الدّینُ الْقَیِّمُ	این، همان دین محکم و استوار است؛
وَ لٰکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمونَ (40)‏	ولی بیشتر مردم خبر ندارند.
یا صاحِبَیِ السِّجْنِ	ای دو همنشین زندانی من :
اَمّا اَحَدُکُما فَیَسْقى رَبَّه_و خَمْرًا	امّا یکی از شما آزاد می‌شود و به سَروَر خود، شراب می‌نوشاند ؛
وَ اَمّا الْآخَرُ فَیُصْلَبُ	و امّا دیگری، به دار آویخته می‌شود؛
فَتَأْکُلُ الطَّیْرُ مِنْ رَأْسِه‌_ى	و پرندگان از سر او می‌خورند!
قُضِیَ الْاَمْرُ الَّذى فیهِ تَسْتَفْتِیانِ (41)‏	تعبیر دو رؤیایی که از من پرسیدید، اتّفاق خواهد افتاد».
وَ قالَ لِلَّذى ظَنَّ اَنَّه_و ناجٍ مِنْهُمَا	و به یکی از آن دو نفر، که می‌دانست آزاد می‌شود گفت:
اذْکُرْنى عِنْدَ رَبِّکَ	«نزد سَروَر خودت، پادشاه مصر، مرا یاد کن».
فَاَنْساهُ الشَّیْطانُ ذِکْرَ رَبِّه‌_ى	ولی شیطان یادآوری او را نزد سرورش، از یادش برد؛
فَلَبِثَ فِى السِّجْنِ بِضْعَ سِنینَ (42)‏	در نتیجه، یوسف چند سالی در زندان ماند. [ii]

[i] ارتباط بین خالق و مخلوق از دو طرف برقرار است، از بالا به پایین، رزق و رحمت و نعمت می‌رسد و از پایین به بالا، درخواست حاجت و نیاز، بت پرستان قبول داشتند که اللّه خالق جهان است، ولی مدعی بودند که این بتها، ما را به خالق جهان نزدیک می‌کند.

[ii] «بضع» یعنی «عددی بین سه تا نُه»، چرا تعداد سالهای زندان یوسف بیان نشده است؟

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

فقط به خدا توکّل کنید، آیا خدایان پراکنده بهترند، یا «اللّه»، آن یگانه‌ی مقتدر؟ آنچه را جز او مؤثّر میدانید، تنها در حدّ مَترسَک هستند و خدا بر حقّانیّت آنان، دلیلی نازل نکرده است. حکم و فرمان فقط در اختیار خداست؛ دستور داده که جز او را نپرستید؛ این، همان دین محکم و استوار الهی است، ولی بیشتر مردم خبر ندارند. ‏

استخاره با قرآن