مطلب پیشِ رو به بررسی سوره رعد آیات ۱۹ تا ۲۶ از کلام الله مجید و ترجمه فارسی آن ها می‌پردازد. موضوع این آیات متعالی، شرح حال و سرنوشت نیکوکاران و بدکاران در پیشگاه خداوند می‌باشد و بر اهمیت نماز و انقاق، صبر و بردباری در راه خدا و پیروی از صراط مستقیم تاکید می کنند. با مطالعه این آیات عمیق و پرمحتوا می‌توانیم دریابیم که راه رستگاری و سعادت در چیست و چه عواملی موجب هلاکت و شقاوت انسان می‌گردند. امید است با تدبر در این آیات نورانی، راه هدایت الهی را بیابیم و برای کسب رضای خداوند تلاش نماییم.
| اَفَمَنْ یَعْلَمُ اَنَّما اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ | آیا کسی که می‌داند آنچه از خداوند بر تو نازل شده، حقیقت دارد، |
| کَمَنْ هُوَ اَعْمیٰ | مانند کوردلان است؟ |
| اِنَّما یَتَذَکَّرُ اُولُوا الْاَلْبابِ (۱۹) | تنها خردمندان متوجّه این موضوع می‌شوند |
| اَلَّذینَ یوفونَ بِعَهْدِ اللّهِ | همان کسانی که به عهد الهی وفا دارند؛ |
| وَ لایَنْقُضونَ الْمیثاقَ (۲۰) | و این پیمان را نمی‌شکنند |
| وَ الَّذینَ یَصِلونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِه‌ى اَنْ یوصَلَ | و کسانی که به آنچه خدا به پیوستن به آن امر کرده، می‌پیوندند ؛ |
| وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ | و از عظمت صاحب اختیار خود می‌ترسند؛ |
| وَ یَخافونَ سوءَ الْحِسابِ (۲۱) | و از بد حسابی با خدا و مردم می ترسند |
| وَ الَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ | و کسانی که در راه خشنودی خدای خود، صبر کردند؛ |
| وَ اَقامُوا الصَّلاهَ وَ اَنْفَقوا مِمّا رَزَقْناهُمْ | و نماز برپا داشتند و از آنچه روزی آنها کردیم ، انفاق نمودند؛ |
| سِرًّا وَ عَلانِیَهً وَ یَدْرَئونَ بِالْحَسَنَهِ السَّیِّئَهَ | پنهان یا آشکار، و بدی را با نیکی، دفع می‌کنند؛ |
| اُولٰئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدّارِ (۲۲) | آنان، عاقبتی خوش، در سرای آخرت دارند |
| جَنّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلونَها | باغ‌هایی ماندگار، که در آن وارد می‌شوند؛ |
| وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ اَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیّاتِهِمْ | و هر کس که شایسته باشد، از پدران و همسران و فرزندانشان؛ |
| وَ الْمَلائِکَهُ یَدْخُلونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ (۲۳) | در حالی که فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می‌شوند |
| سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ | و گویند: «سلام بر شما؛ زیرا صبر کردید ؛ |
| فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ (۲۴) | و چه عاقبت خوشی دارید» |
| وَ الَّذینَ یَنْقُضونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ میثاقِهى | امّا کسانی که بعد از پیمان بستن با خداوند، آن را می‌شکنند |
| وَ یَقْطَعونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِه‌ى اَنْ یوصَلَ | و جایی که خدا، فرمان بر ارتباط داده، قطع ارتباط می‌کنند |
| وَ یُفْسِدونَ فِى الْاَرْضِ | و در زمین فساد می‌کنند |
| اُولٰئِکَ لَهُمُ اللَعْنَهُ وَ لَهُمْ سوءُ الدّارِ (۲۵) | آنان از رحمت الهی به دورند و عاقبت بدی دارند |
| اَللّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ | خدا رزق را برای هر که بخواهد، فراوان یا به اندازه معیّن می‌کند، |
| وَ فَرِحوا بِالْحَیاهِ الدُّنْیا | ولی آنان به زندگی دنیا شادمانند |
| وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا فِى الْـآخِرَهِ اِلّا مَتاعٌ (۲۶) | ولی زندگی دنیا در برابر آخرت جز بهره‌ای اندک نیست. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- خردمندان، به عهد الهی وفا کرده و پیمان نمی‌شکنند؛ آنها از عظمت صاحب اختیار خود و از بد حسابی با مردم می ترسند؛ آنان در راه خشنودی خدای خود، صبر کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزی آنها کردیم انفاق نمودند؛ آنها بدی را با نیکی، دفع می‌کنند؛ آنان، عاقبتی خوش، در سرای آخرت دارند؛
