در این مقاله، سوره ابراهیم آیات 42 تا 47 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات درباره غافل نبودن خداوند از اعمال ستمکاران و به تأخیر انداختن مجازات آنان تا روز قیامت سخن گفته و به مردم درباره فرا رسیدن عذاب الهی هشدار داده است. خداوند در این آیات پشیمانی ستمکاران در روز جزا و سوگندهای دروغین آنان را توصیف می کند، کسانی که در خانههای ستمکاران پیشین سکونت گزیدند و عاقبت نافرجام آنان را دیدند و باز هم عبرت نگرفتند. این آیات در پایان از مکرهای بیفایده ظالمان در برابر الله و پایبندی خداوند به وعدههایش به پیامبران سخن میگویند.
| وَ لاتَحْسَبَنَّ اللّهَ غافِلًا عَمّا یَعْمَلُ الظّالِمونَ | و هرگز گمان مبر که خدا از اعمال ستمکاران غافل است؛ |
| اِنَّما یُؤَخِّرُهُمْ | فقط مجازات آنان را به تأخیر میاندازد ؛ |
| لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فیهِ الْاَبْصارُ (42) | تا روزی که چشمها خیره میشود |
| مُهْطِعینَ مُقْنِعى رُئوسِهِمْ | ستمکاران، شتابزده، سرهایشان را بالا گرفته ، |
| لا یَرْتَدُّ اِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ اَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ (43) | و از ترس پلک بر هم نمیزنند و دلهایشان خالی است |
| وَ اَنْذِرِ النّاسَ یَوْمَ یَأْتیهِمُ الْعَذابُ | و مردم را از روزی بترسان که مجازات به سراغشان میآید؛ |
| فَیَقولُ الَّذینَ ظَلَموا | آنگاه ظالمان از روی پشیمانی میگویند: |
| رَبَّنا اَخِّرْنا اِلیٰ اَجَلٍ قَریبٍ | «خداوندا ، مرگ ما را اندکی به تأخیر انداز؛ |
| نُجِبْ دَعْوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ | تا دعوت تو را پاسخ گوییم و از پیامبران پیروی کنیم»، ندا رسد که: |
| اَوَلَمْ تَکونوا اَقْسَمْتُمْ مِنْ قَبْلُ ما لَکُمْ مِنْ زَوالٍ(44) | آیا شما قبلاً قسم یاد نمیکردید که ما «از بین رفتنی نیستیم» |
| وَسَکَنْتُمْ فى مَساکِنِ الَّذینَ ظَلَموا اَنْفُسَهُمْ | شما در خانههای کسانی ساکن شدید، که بر خود ستم کردند؛ |
| وَ تَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنا بِهِمْ | در حالی که برایتان روشن شد که با آنان چه کردیم؛ |
| وَ ضَرَبْنا لَکُمُ الْاَمْثالَ (45) | و برایتان از حکایت گذشتگان مَثَلها زدیم |
| وَ قَدْ مَکَروا مَکْرَهُمْ وَ عِنْدَ اللّهِ مَکْرُهُمْ | آنان تا توانستند حیله زدند؛ ولی مکرشان نزد خدا معلوم است؛ |
| وَ اِنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزولَ مِنْهُ الْجِبالُ (46) | حتّی اگر از بزرگی آن مکر، کوهها ویران شود |
| فَلا تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهى رُسُلَهو | گمان مبر که خدا، از وعدهای که به پیامبران داده، تخلف کند؛ |
| اِنَّ اللّهَ عَزیزٌ ذُو انْتِقامٍ (47) | خدا توانا و انتقامگیرنده است. |
خوب است به شرطی که: