این مقاله، سوره حجر آیات 51 تا 60 از قرآن کریم با موضوع سرگذشت حضرت ابراهیم و حضرت لوط را بیان می‌کند. این آیات شرح می‌دهند که چگونه مهمانانی نزد حضرت ابراهیم آمدند و او را به تولد فرزندی دانا مژده دادند. سپس حضرت ابراهیم از آنها درباره مأموریتشان پرسید و آنها توضیح دادند که برای مجازات مردم سرکش فرستاده شده‌اند، به جز خانواده حضرت لوط که آنها را نجات می‌دهند. این آیات داستان جالب و آموزنده‌ای از زندگی این دو پیامبر الهی ارائه می‌دهد.
جز همسرش، که مقدّر کردیم از بازماندگان در عذاب باشد»
[i] در وجود دو فعل «قالَ» بر سر دو آیه متوالی باید نکته‌ای داشته باشد، گوینده‌ی هر دو جمله، حضرت ابراهیم است! «قال» اول، اندیشه‌ای بوده که از ذهن ابراهیم گذشته است و «قال» دوم در آیه 57، سخن معمولی او می‌باشد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
ما تو را به خبری خوش بشارت میدهیم؛ پس از ناامیدان نباش، چه کسی از رحمت الهی ناامید می‌شود، جز گمراهان؟
