| وَ قالَ الَّذینَ اَشْرَکوا لَوْ شاءَ اللّهُ | و مشرکان گفتند: «اگر خدا می‌خواست، |
| ماعَبَدْنا مِنْ دونِه‌ى مِنْ شَىْءٍ نَحْنُ وَلا آباؤُنا | ما و اجداد ما، غیر از او چیزی را پرستش نمی‌کردیم |
| وَ لاحَرَّمْنا مِنْ دونِه‌ى مِنْ شَىْءٍ | و بدون خواست او چیزی را حرام نمی‌کردیم» |
| کَذٰلِکَ فَعَلَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ | کسانی که پیش از آنان بودند نیز، این‌گونه عمل کردند |
| فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ اِلَّا الْبَلاغُ الْمُبینُ (35) | ولی آیا پیامبران جز پیام رسانی، وظیفه‌ای دارند؟ |
| وَ لَقَدْ بَعَثْنا فى کُلِّ اُمَّهٍ رَسولًا | حقیقتاً در هر امّتی، فرستاده‌ای را برانگیختیم تا بگوید: |
| اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطّاغوتَ | «خدا را بپرستید و از طاغوت و طغیانگر دوری کنید»؛ |
| فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللّهُ | آنگاه خدا بعضی از آنها را هدایت کرد |
| وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَهُ | و به خاطر لجاجت، گمراهی برای عدّه‌ای از ایشان قطعی شد |
| فَسیروا فِى الْاَرْضِ فَانْظُروا | پس در زمین بگردید تا بنگرید |
| کَیْفَ کانَ عاقِبَهُ الْمُکَذِّبینَ (36) | عاقبت آنانکه پیامبران را دروغگو شمردند، چگونه بود |
| اِنْ تَحْرِصْ عَلیٰ هُداهُمْ | ای پیامبر: «اگر به هدایت آنها مشتاق باشی، |
| فَاِنَّ اللّهَ لایَهْدى مَنْ یُضِلُّ | باز خدا کسی را که گمراه می‌کند، هدایت نخواهد کرد |
| وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ (37) | و هیچ یاوری ندارند» |
| وَ اَقْسَموا بِاللّهِ جَهْدَ اَیْمانِهِمْ | با تأکید و جدّیت به خدا قسم یاد کردند و گفتند: |
| لا یَبْعَثُ اللّهُ مَنْ یَموتُ | «خدا کسی را که می‌میرد، دیگر زنده نمی‌کند» |
| بَلیٰ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا | آری، خیال باطلی دارند وعده حقّی است از جانب او، |
| وَ لٰکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمونَ (38) | ولی بیشتر مردم نمی‌دانند |
| لِیُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذى یَخْتَلِفونَ فیهِ | تا در قیامت آنچه را در آن اختلاف دارند، برایشان بیان کند |
| وَلِیَعْلَمَ الَّذینَ کَفَروا اَنَّهُمْ کانواکاذِبینَ(39) | و کافران بدانند که آنها دروغگو بودند |
| اِنَّما قَوْلُنا لِشَىْءٍ اِذا اَرَدْناهُ | همانا سخن ما ، زمانی که ما چیزی را بخواهیم، این است که |
| اَنْ نَقولَ لَهو کُنْ فَیَکونُ (40) | فقط می‌گوئیم: «باش» پس فوراً «موجود می‌شود». |
