فَکُلوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالًا طَیِّبًا | از آنچه خدا روزیِ شما کرده، حلال و پاکیزه بخورید ؛ |
وَ اشْکُروا نِعْمَهَ اللّهِ | و نعمتش را شکر کنید، |
اِنْ کُنْتُمْ اِیّاهُ تَعْبُدونَ (114) | اگر شما یکتاپرست هستید |
اِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ | بر شما تنها خوردنِ مردار و خون و گوشت خوک را حرام کرده؛ |
وَ ما اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهى | و آنچه که در هنگام ذبح، نام غیر خدا بر آن برده شود؛ |
فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ وَ لاعادٍ | مگر کسی که ناچار گردد، بی آنکه سرکشی و زیاده روی کند ؛ |
فَاِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیمٌ (115) | قطعاً خدا آمرزندهای مهربان است |
وَلاتَقولوا لِما تَصِفُ اَلْسِنَتُکُمُ الْکَذِبَ | مبادا در سخنان دروغ خود چنین بگویید که: |
هٰذا حَلالٌ وَ هٰذا حَرامٌ | «این حلال است و آن حرام»؛ |
لِتَفْتَروا عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ | تا بر خدا دروغ ببندید. |
اِنَّ الَّذینَ یَفْتَرونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ لایُفْلِحونَ (116) | حقیقتاً کسانی که بر خدا دروغ میبندند،رستگار نمیشوند. |
مَتاعٌ قَلیلٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (117) | بهرهای ناچیز دارند و برای آنها عذابی دردناک است |
وَ عَلَى الَّذینَ هادوا | و برای یهودیان، |
حَرَّمْنا ما قَصَصْنا عَلَیْکَ مِنْ قَبْلُ | آنچه را قبلاً برای تو بیان کردیم، حرام نمودیم |
وَ ما ظَلَمْناهُمْ | ما به آنان ستم نکردیم، |
وَ لٰکِنْ کانوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمونَ (118) | بلکه آنها بر خودشان ستم میکردند |
ثُمَّ اِنَّ رَبَّکَ لِلَّذینَ عَمِلُوا السّوءَ بِجَهالَهٍ | مسلّماً خدا نسبت به کسانی که جاهلانه گناه کردند |
ثُمَّ تابوا مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ وَ اَصْلَحوا | و بعد از آن توبه کردند و گذشته خود را جبران نمودند، |
اِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفورٌ رَحیمٌ (119) | خدا بعد از این، نسبت به آنان آمرزنده ومهربان است |