این نوشتار شامل سوره اسراء آیات 74 تا 84 از قرآن کریم است که حاوی اندرزها و تذکراتی به پیامبر اکرم درباره ثبات قدم، برپا داشتن نماز، گفتن حق و نابودی باطل، شفابخش بودن قرآن و هدایت یافتن انسان‌ها بر اساس شاکله و سرشت خودشان می‌باشد. این آیات دعوت به تفکر و تدبر در پیام‌های الهی و تلاش برای کسب فضایل اخلاقی می‌نماید.
| وَ لَوْلا اَنْ ثَبَّتْناکَ | و اگر تو را ثابت قدم نمی‌کردیم، |
| لَقَدْ کِدْتَ تَرْکَنُ اِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلیلًا (74) | نزدیک بود اندکی به آنان متمایل شوی |
| اِذًا لَاَذَقْناکَ ضِعْفَ الْحَیاهِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ | در آن حال، عذابی دوبرابر در دنیا و آخرت، به تو می‌چشاندیم |
| ثُمَّ لاتَجِدُ لَکَ عَلَیْنا نَصیرًا (75) | و در برابر ما، یاوری نمی‌یافتی |
| وَ اِنْ کادوا لَیَسْتَفِزّونَکَ مِنَ الْاَرْضِ | و نزدیک بود مشرکان تو را در زمین بلغزانند، |
| لِیُخْرِجوکَ مِنْها | تا از آنجا بیرونت کنند؛ |
| وَ اِذًا لایَلْبَثونَ خِلافَکَ اِلّا قَلیلًا (76) | و در آن حال، پس از تو، جز زمان کمی، نمی‌ماندند |
| سُنَّهَ مَنْ قَدْ اَرْسَلْنا قَبْلَکَ مِنْ رُسُلِنا | این است سنّت ما برای پیامبرانی که قبل از تو فرستادیم |
| وَ لاتَجِدُ لِسُنَّتِنا تَحْویلًا (77) | و هرگز تغییری در روش و سنّت ما نمی‌یابی |
| اَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلوکِ الشَّمْسِ اِلیٰ غَسَقِ اللَّیْلِ | نماز را برپا دار از هنگام ظهر تا نهایت تاریکی شب |
| وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ اِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهودًا (78) | و به نماز صبح اهمّیّت بده؛ زیرا آن نماز، مورد مشاهده است |
| وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِه‌ى نافِلَهً لَکَ | بخشی از شب را عبادت‌کن؛ این تکلیف برای تو واجب است ؛ |
| عَسیٰ اَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقامًا مَحْمودًا (79) | تا خدا، تو را به جایگاهی شایسته برساند |
| وَ قُلْ رَبِّ اَدْخِلْنى مُدْخَلَ صِدْقٍ | و بگو: «ای صاحب اختیارمن: در هرکار مرا به درستی وارد ، |
| وَ اَخْرِجْنى مُخْرَجَ صِدْقٍ | و به درستی خارج کن؛ |
| وَ اجْعَلْ لى مِنْ لَدُنْکَ سُلْطانًا نَصیرًا (80) | و با نیروی الهی خود، مرا تقویت نما» |
| وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ | و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد» |
| اِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهوقًا (81) | که قطعاً باطل ناپایدار و نابود شدنی است |
| وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنینَ | آنچه از قرآن نازل می‌کنیم، برای مؤمنان مایه شفا و رحمت است؛ |
| وَ لایَزیدُ الظّالِمینَ اِلّا خَسارًا (82) | و بر ستمگران جز زیان نمی‌افزاید |
| وَ اِذا اَنْعَمْنا عَلَى الْاِنْسانِ | و هنگامی که به انسان نعمت دهیم، |
| اَعْرَضَ وَ نَآ بِـجـانِبِهى | رو برمی‌گرداند و خود را با تکبّر از ما دور می‌کند؛ |
| وَ اِذا مَسَّهُ الشَّرُّ کانَ یَئوسًا (83) | و هنگامی که به او آسیبی برسد، کاملاً ناامید می‌گردد |
| قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلیٰ شاکِلَتِهى | بگو: «هرکس مطابق شخصیّت خود عمل می‌کند، |
| فَرَبُّکُمْ اَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ اَهْدیٰ سَبیلًا (84) | پس خدا داناتراست که چه کسی بهتر هدایت شده. » [i] |
[i] تکوین شخصیّت انسان: « افکار -> گفتار -> رفتار -> عادات -> شخصیت -> سرنوشت»
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- نماز را برپا دار از هنگام ظهر تا نهایت تاریکی شب و به نماز صبح اهمّیّت بده؛ زیرا آن نماز، مورد مشاهده است ؛ بخشی از شب را عبادت‌کن؛ این تکلیف برای تو واجب است تا خدا، تو را به جایگاهی شایسته برساند و بگو: «ای صاحب اختیار من: در هر کاری مرا به درستی وارد، و به درستی خارج کن؛ و با نیروی الهی خود، مرا تقویت نما» و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد که قطعاً باطل ناپایدار و نابود شدنی است »؛ آنچه از قرآن نازل می‌کنیم، برای مؤمنان مایه شفا و رحمت است و بر ستمگران جز زیان نمی‌افزاید
