این مقاله به ترجمه و تفسیر سوره کهف آیات 1 تا 8 از کلام الله مجید میپردازد که دربارهی نزول قرآن بر پیامبر اکرم (ص) و هشدار به کافران و منکران ولایت الهی است. این آیات، قرآن را کتابی معرفی میکنند که هیچگونه انحرافی در آن نیست و برای هشدار به گناهکاران و بشارت به نیکوکاران نازل شده است. در ادامه این آیات به زیباییهای دنیا اشاره میشود که آزمونی برای انسان است .
وَ اِنّا لَجاعِلونَ ما عَلَیْها صَعیدًا جُرُزًا (8)
و ما آنچه را بر زمین است، به بیابانی خشک تبدیل میکنیم.
[i] قرآن زینتهای ظاهری را، «زینت زمین» میداند نه «زینت انسان». زینت انسان در آیه 7 حجرات، بیان شده است. در پایان همین آیه خداوند به «اَحسَنُ عملاً» اشاره فرموده، که 4 مرتبه در قرآن تکرار شده است. در دیدگاه قرآن، کثرت عمل مهم نیست بلکه کیفیت اعمال مهم میباشد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
حمد مخصوص خدایی است که قرآن را بر بندهاش نازل کرد تا به مجازاتی سخت از جانب خود هشدار، و به مؤمنان بشارت دهد؛ همانهایی که اعمال شایسته انجام می دهند که پاداشی نیکو، برای آنان است . ما آنچه را بر زمین است، زیور آن قرار دادیم، تا مردم را بیازماییم که کدامشان نیکوکار ترند.