در این مقاله، سوره کهف آیات 22 تا 25 از کلام الله مجید که درباره داستان اصحاب کهف است، به همراه ترجمه فارسی آنها آمده است. خداوند در این آیات، پیروانش را از بحث‌های بیهوده درباره تعداد اصحاب کهف برحذر می‌دارد، زیرا این موضوع فاقد ارزش واقعی است. به جای این مباحث، تأکید می‌شود که باید بر روی معانی عمیق‌تر آیات الهی تمرکز کرد. این آیات، یادآوری مهمی برای جلوگیری از گفتگوهای بی‌فایده و توجه به معارف با ارزش قرآن است.
سَیَقولونَ ثَلاثَهٌ رابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ
به زودی می‌گویند: «سه نفر بودند، چهارمی، سگشان بود»،
وَ یَقولونَ خَمْسَهٌ سادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ
و گروهی می‌گویند: «پنج تن بودند، ششمی سگشان بود»،
رَجْمًا بِالْغَیْبِ
اینها در تاریکی تیر می‌اندازند و نادانسته سخن می‌گویند؛
وَ یَقولونَ سَبْعَهٌ وَ ثامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ
و گروهی می‌گویند: «هفت تن بودند و هشتمی، سگشان‌بود».
[i] قرآن همیشه پیروان خود را از «بحث بی‌حاصل» منع کرده است. در این آیات نیز، خداوند گفتگو در باره‌ی تعداد اصحاب کهف را منع نموده زیرا اگر تعداد آنها معلوم شود، هیچ فایده‌ای ندارد. البته افراد دانا از متن آیه متوجّه می‌شوند که چه کسانی سخن نادرست می‌گویند، زیرا خداوند بعد از نقل دو نظر اول از عبارت «رَجمًا بِالغَیب» استفاده نموده و این نشان می‌دهد که این دو گروه جاهلانه سخن گفته‌اند. پس باید بحث‌های بیهوده را کنار بگذاریم زیرا تفکر در آیات، فراموش می گردد.
[ii] تمام وجودت را به خدای کریم بسپار و این ذکر مبارک را برای هرکاری بگو: «ان شاء اللّه»، این ذکر، ایمان و توکّل انسان را تقویت، و افسردگی و غم را نابود می کند، اگر چیزی فراموش شد ناراحت نشویم که خدا بهتر از آن را می‌دهد.
[iii] افزودن 9 سال به احتمال قوی، مربوط به تفاوت بین سالهای شمسی و قمری است. هر 33 سال شمسی برابر با 34 سال قمری می‌شود، برای 300 سال شمسی، 9 سال قمری افزوده می‌شود. پس این تفاوت، به مبنای محاسبه سال مربوط می‌شود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
هرگز نگو که «من فردا، فلان کار را انجام می‌دهم»؛ ولی بگو: « اگر خدا بخواهد، آن کار را انجام می‌دهم». و هرگاه چیزی را فراموش کردی، خدای خود را یاد کن و بگو: «امیدوارم خدا مرا به چیزی بهتر از آن، راهنمایی نماید»
