این مقاله شامل سوره کهف آیات 107 تا 110 از کلام الله مجید است که به سرانجام نیکوکاران و ویژگیهای آنان میپردازد. در این آیات، خداوند به پاداش بهشتی نیکوکاران و ماندگاری آنها در بهشت اشاره میکند. همچنین، حضرت محمد(ص) مأمور میشود تا به مردم بگوید کلمات خداوند بیانتها است و او تنها یکی از بندگان خداوند است که به او وحی می شود و تنها یک آفریدگار وجود دارد. در پایان، بر اصول اساسی دین یعنی توحید، نبوت و معاد تأکید میشود. این آیات که جمعبندی مطالب سوره کهف هستند، به طور خلاصه حقیقت دین را بیان میکنند.
اِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ
قطعاً کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند؛
[i] همه اصول دین در این آیه آمده است توحید، نبوت و معاد، پس این آیه که جمعبندی مطالب سوره کهف می باشد، به طور خلاصه حقیقت دین را بیان می فرماید.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است :
قطعاً کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، باغهای بهشتی را محلّ پذیرایی آنان قرار میدهیم . در آنجا ماندگارند و درخواست انتقال نمیکنند. ای محمّد، بگو: «من هم بشری مانند شما هستم، ولی به من وحی میشودکه خدای شما، خدایی یگانه است؛ پس هر کس به دیدار خدای خود امید دارد، باید کار شایسته انجام دهد و در پرستش خدایش، هیچکس را شریک نسازد».