این مقاله درباره سوره مریم آیات 66 تا 91 از قرآن کریم است که به بحث درباره رستاخیز، جبران اعمال، شفاعت، توحید و انکار شرک می‌پردازد. این آیات، یادآور مهمترین مباحث اعتقادی در توحید و معاد است و با بیانی زیبا به تشریح آموزه‌های اسلام در این زمینه می‌پردازد. از جمله مطالب مهم این آیات می‌توان به اثبات معاد جسمانی، رستاخیز انسان‌ها و شیاطین در محشر، تفاوت سرانجام اهل ایمان و کفر، وحدانیت خداوند و ردّ شرک اشاره کرد. امید است با مطالعه این آیات و تامل و تعمق در معنی آن درس های قرآن را بیاموزیم و مومنان نیکوتری باشیم.
| وَ یَقولُ الْاِنْسانُ اَئِذا ما مِتُّ | و انسان می‌گوید: « آیا هنگامی که مُردم، |
| لَسَوْفَ اُخْرَجُ حَیًّا (66) | به راستی زنده از خاک بیرون آورده میشوم؟» |
| اَوَ لایَذْکُرُ الْاِنْسانُ | آیا انسان به یاد نمی‌آورد |
| اَنّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ یَکُ شَیْئًا (67) | که ما قبلاً او را آفریده‌ایم، در حالی که چیزی نبود |
| فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطینَ | به خدا سوگند که حتماً آنان را با شیاطین، یکجا جمع می‌کنیم؛ |
| ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا (68) | سپس به حالت زانو زده، اطراف جهنّم، حاضرشان می‌کنیم. |
| ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ کُلِّ شیعَهٍ | سپس از پیروان هر گروهی، افرادی را جدا می‌کنیم؛ |
| اَیُّهُمْ اَشَدُّ عَلَى الرَّحْمٰنِ عِتِیًّا (69) | که در برابر خدای رحمان از همه نافرمان‌تر بودند |
| ثُمَّ لَنَحْنُ اَعْلَمُ بِالَّذینَ هُمْ اَوْلیٰ بِها صِلِیًّا (70) | آنگاه البتّه ما داناتریم که چه کسانی برای آتش، سزاوارترند |
| بِالَّذینَ هُمْ اَوْلیٰ بِها صِلِیًّا (70) | که چه کسانی برای سوختن در آتش، از دیگران سزاوارترند |
| وَ اِنْ مِنْکُمْ اِلّا وارِدُها | و همه‌ی شما، وارد جهنّم می‌شوید |
| کانَ عَلیٰ رَبِّکَ حَتْمًا مَقْضِیًّا (71) | و این امری است قطعی و حتمی از جانب خداوند |
| ثُمَّ نُنَجِّى الَّذینَ اتَّقَوْا | سپس اهل تقوا را نجات می‌دهیم، |
| وَ نَذَرُ الظّالِمینَ فیها جِثِیًّا (72) | ولی ستمگرانی را که در آنجا به زانو افتاده‌اند، رها می‌کنیم |
| وَ اِذا تُتْلیٰ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ | هنگامی‌که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‌شود، |
| قالَ الَّذینَ کَفَروا لِلَّذینَ آمَنوا | منکرانِ حقیقت به مؤمنان می‌گویند: |
| اَیُّ الْفَریقَیْنِ خَیْرٌ مَقامًا وَ اَحْسَنُ نَدِیًّا (73) | «جایگاه کدام یک از ما دوگروه بهتر و مجلسشان زیباتر است؟» |
| وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ | چه بسیار نسل‌هایی[i] که پیش از آنان هلاک کردیم |
| هُمْ اَحْسَنُ اَثاثًا وَ رِئْیًا (74) | با آنکه از جهت مال و ظاهر، بسیار قدرتمند بودند |
| قُلْ مَنْ کانَ فِى الضَّلالَهِ فَلْیَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمٰنُ مَدًّا | بگو: «کسی که در گمراهی باشد، خدای رحمان به او مهلت می‌دهد؛ |
| حَتّیٰ اِذا رَاَوْا ما یوعَدونَ | تا هنگامی‌که وعده الهی را ببینند، |
| اِمَّا الْعَذابَ وَ اِمَّا السّاعَهَ فَسَیَعْلَمونَ | یا مجازات و یا روز قیامت را، آنگاه خواهند دانست |
| مَنْ هُوَ شَرٌّ مَکانًا وَ اَضْعَفُ جُنْدًا (75) | چه کسی جایگاهش بدتر و سپاهش ناتوان‌تر است» |
| وَ یَزیدُ اللّهُ الَّذینَ اهْتَدَوْا هُدًى | افرادی که پذیرای هدایتند، خداوند بر هدایت آنها می‌افزاید |
| وَ الْباقِیاتُ ا لصّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا | و پاداش اعمال صالح و ماندگار، نزد خدای تو بهتر است |
| وَ خَیْرٌ مَرَدًّا (76) | و عاقبتِ نیکوتری دارد |
| اَفَرَاَیْتَ الَّذى کَفَرَ بِآیاتِنا | آیا آن کسی را که به آیات ما کفر ورزید، دیده‌ای؟ |
| وَ قالَ لَاُوتَیَنَّ مالًا وَ وَلَدًا (77) | همان که گفت: «قطعاً به من، مال و فرزند داده می‌شود» |
| اَطَّلَعَ الْغَیْبَ اَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمٰنِ عَهْدًا (78) | آیا غیب می‌داند یا از خدای رحمان پیمانی گرفته؟ |
| کَلّا سَنَکْتُبُ ما یَقولُ | هرگز چنین نیست به زودی آنچه را می‌گوید، می‌نویسیم |
| وَ نَمُدُّ لَهو مِنَ الْعَذابِ مَدًّا (79) | و کاملاً بر مجازاتش می‌افزاییم |
| وَ نَرِثُهو ما یَقولُ وَ یَأْتینا فَرْدًا (80) | آنچه را که می‌گوید، از او می‌گیریم و تنها به سوی ما آید |
| وَ اتَّخَذوا مِنْ دونِ اللّهِ آلِهَهً لِیَکونوا لَهُمْ عِزًّا (81) | به جای اللّه، خدایانی را گرفتند تا برایشان عزت آوَرَد |
| کَلّا سَیَکْفُرونَ بِعِبادَتِهِمْ | هرگز، چنین نیست، به زودی پرستشِ خود را انکار می‌کنند؛ |
| وَ یَکونونَ عَلَیْهِمْ ضِدًّا (82) | و با آنان، دشمن و مخالف می‌شوند |
| اَلَمْ‌تَرَ اَنّا اَرْسَلْنَا الشَّیاطینَ عَلَى الْکافِرینَ | آیا ندیدی که ما شیطان‌ها را بر منکرانِ حقیقت فرستادیم |
| تَؤُزُّهُمْ اَزًّا (83) | تا آنان را کاملاً تحریک کنند؟ |
| فَلا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ | پس برای مجازات آنان شتاب نکن |
| اِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) | این ما هستیم که برای عذاب آنها، روزشماری می‌کنیم |
| یَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقینَ اِلَى الرَّحْمٰنِ وَفْدًا(85) | روزی که اهل تقوا را به سوی خدای رحمان، می‌بریم |
| وَ نَسوقُ الْمُجْرِمینَ اِلیٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) | و گنه‌کاران را تشنه‌کام، به سوی جهنّم می‌رانیم |
| لا یَمْلِکونَ الشَّفاعَهَ | آنان حقّ شفاعت ندارند؛ |
| اِلّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمٰنِ عَهْدًا (87) | جز آن کسی که نزد خدای رحمان، پیمانی گرفته باشد |
| وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَدًا (88) | و گفتند: خدای رحمان فرزندی گرفته |
| لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئًا اِدًّا (89) | واقعاً کار زشتی را مرتکب شُدید |
| تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ | نزدیک است آسمان‌ها از این سخن ناروا فرو ریزد ؛ |
| وَ تَنْشَقُّ الْاَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا (90) | و زمین بشکافد و کوه‌ها با صدای بلند، متلاشی شود |
| اَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمٰنِ وَلَدًا (91) | که برای خدای مهربان، فرزندی قائل شدند. |
[i] کلمه «قرن» در عربی یعنی گروهی از مردم که با هم و در یک زمان زندگی می‌کنند
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- و انسان می‌گوید: «آیا هنگامی که مُردم، به‌راستی زنده میشوم و از خاک بیرون آورده میشوم؟» آیا انسان به یاد می‌آورد که ما قبلاً او را آفریده‌ایم، در حالی که چیزی نبود . همه‌ی شما، وارد جهنّم می‌شوید و این امری است قطعی از جانب خداوند ؛ سپس اهل تقوا را نجات می‌دهیم، افرادی که پذیرای هدایتند، خداوند بر هدایت آنها می‌افزاید و پاداش اعمال صالح و ماندگار، نزد خدا بهتر است و عاقبتِ نیکوتری دارد
