| وَ لَقَدْ مَنَنّا عَلَیْکَ مَرَّهً اُخْریٰ (37) | و بار دیگر بر تو احسان کردیم و منّت نهادیم |
| اِذْ اَوْحَیْنا اِلیٰ اُمِّکَ ما یوحیٰ (38) | هنگامی که آنچه باید وحی می‌شد، به مادرت وحی کردیم |
| اَنِ اقْذِفیهِ فِى التّابوتِ فَاقْذِفیهِ فِى الْیَمِّ | که فرزندت را در صندوقی بگذار؛ آنگاه او را به دریا انداز؛ |
| فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسّاحِلِ | و باید دریا او را به ساحل بَرَد؛ |
| یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لى وَ عَدُوٌّ لَهو | تا فرعون، دشمن من و او، وی را از آب بگیرد؛ |
| وَ اَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنّى | و محبّت و محبوبیّتی را از جانب خودم، بر تو انداختم؛ |
| وَ لِتُصْنَعَ عَلیٰ عَیْنى (39) | تا زیر نظر من، پرورش یابی |
| اِذْ تَمْشى اُخْتُکَ فَتَقولُ | در آن هنگام که خواهرت می‌رفت و می‌گفت: |
| هَلْ اَدُلُّکُمْ عَلیٰ مَنْ یَکْفُلُهو | «آیا شما را به کسی که او را سرپرستی کند، راهنمایی کنم؟» |
| فَرَجَعْناکَ اِلیٰ اُمِّکَ | سپس تو را به مادرت بازگرداندیم؛ |
| کَىْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لاتَحْزَنَ | تا دیده‌اش روشن شود و غم نخورد؛ |
| وَ قَتَلْتَ نَفْسًا | و چون جوان شدی، ناخواسته شخصی را کُشتی و اندوهناک بودی ؛ |
| فَنَجَّیْناکَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنّاکَ فُتونًا | ولی تو را از غم نجات دادیم و سخت تو را امتحان کردیم؛ |
| فَلَبِثْتَ سِنینَ فى اَهْلِ مَدْیَنَ | آنگاه چند سالی را در بین اهل شهر «مَدیَن» ماندی؛ |
| ثُمَّ جِئْتَ عَلیٰ قَدَرٍ یا موسیٰ (40) | سپس ای موسیٰ: «بر اساس تقدیر الهی به اینجا آمدی |
| وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِى (41) | و تو را برای خودم مخصوصاً، انتخاب کردم و برگزیدم». |
