| وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارونُ مِنْ قَبْلُ | البتّه هارون از قبل به آنان گفته بود: |
| یا قَوْمِ اِنَّما فُتِنْتُمْ بِه‌ى | «ای قوم : شما تنها، به وسیله‌ی این گوساله امتحان شده‌اید؛ |
| وَ اِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمٰنُ | و مسلّماً صاحب اختیار شما همان خدای رحمان است؛ |
| فَاتَّبِعونى وَ اَطیعوا اَمْرى (90) | پس از من پیروی کرده و فرمانم را اطاعت کنید» |
| قالوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَیْهِ عاکِفینَ | گفتند: «پیوسته به دنبال گوساله پرستی هستیم؛ |
| حَتّیٰ یَرْجِعَ اِلَیْنا موسیٰ (91) | تا موسیٰ نزد ما بازگردد» |
| قالَ یا هارونُ | موسیٰ که برگشت، گفت: «ای هارون ، |
| ما مَنَعَکَ اِذْ رَاَیْتَهُمْ ضَلّوا (92) | وقتی دیدی گمراه شدند، چه چیزی مانع تو شد |
| اَلّا تَتَّبِعَنِ اَفَعَصَیْتَ اَمْرى (93) | که از من پیروی نکردی؟ آیا از فرمانم سرپیچی کردی؟» |
| قالَ یَا ابْنَ اُمَّ لاتَأْخُذْ بِلِحْیَتى وَ لا بِرَأْسى | هارون گفت: «ای پسر مادرم، ریش و موی سرم را نگیر»، |
| اِنّى خَشیتُ اَنْ تَقولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنى‌اِسْرائیلَ | من جدّاً ترسیدم که بگویی: «بین بنی‌اسرائیل جدایی انداختی، |
| وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلى (94) | و سفارش مرا عمل نکردی» |
| قالَ فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ (95) | موسیٰ گفت: «ای سامری، دلیلِ کار تو چه بود؟» |
| قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُروا بِه‌ى | سامری گفت: «چیزی را فهمیدم که آنان نمی‌فهمیدند؛ |
| فَقَبَضْتُ قَبْضَهً مِنْ اَثَرِ الرَّسولِ | مشتی خاک از جای آن فرستاده برداشتم؛ |
| فَنَبَذْتُها | و آن را بر زیورآلات ریختم و آن مجسّمه را ساختم؛ |
| وَ کَذٰلِکَ سَوَّلَتْ لى نَفْسى (96) | و اینچنین نفس من، این کار را برایم جلوه داد» |
| قالَ فَاذْهَبْ فَاِنَّ لَکَ فِى الْحَیاهِ | موسیٰ گفت: دور شو، کیفر تو در زندگی دنیا این است |
| اَنْ تَقولَ لامِساسَ | که دائم بگویی: «به من دست نزنید»؛ |
| وَ اِنَّ لَکَ مَوْعِدًا لَنْ تُخْلَفَهو | و برای تو وعده‌گاهی است که هرگز در آن خلاف نشود[i] |
| وَ انْظُرْ اِلى ٰ‌اِلٰهِکَ الَّذى ظَلْتَ‌عَلَیْهِ عاکِفًا | به خدای خود نگاه کن، همان گوساله که پیوسته همراهش بودی، |
| لَنُحَرِّقَنَّهو ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهو فِى الْیَمِ نَسْفًا (97) | حتماً او را می‌سوزانیم و خاکسترش را هم، به دریا می‌ریزیم |
| اِنَّما اِلٰهُکُمُ اللّهُ الَّذى لااِلٰهَ اِلّا هُوَ | خدای شما تنها «اللّه» است؛ کسی که هیچ خدایی جز او نیست؛ |
| وَسِعَ کُلَّ شَىْءٍ عِلْمًا (98) | دانش او همه چیز را در برگرفته است» |
| کَذٰلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ اَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ | این گونه از اخبار گذشتگان، بر تو حکایت می‌کنیم؛ |
| وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنّا ذِکْرًا (99) | و البتّه از جانب خود ذکری به تو داده‌ایم. |
