نوشتار پیش رو شامل سوره طاها آیات ۱۱۳ تا ۱۱۵ از قرآن کریم است که به اهمیت و عظمت قرآن کریم و نیاز به درک عمیق آن اشاره دارد. در این آیات، خداوند متعال بیان میکند که قرآن را به زبان عربی نازل کرده و در آن انواع هشدارها را برای تقوای مردم آورده است. همچنین از پیامبر اکرم (ص) میخواهد که در خواندن قرآن، قبل از اینکه وحی بر ایشان تمام شود، شتاب نکند و به درگاه خداوند برای زیاد شدن دانش خود دعا کند. در پایان این آیات نیز به پیمانشکنی حضرت آدم (ع) اشاره میشود. با مطالعه دقیق این آیات میتوان به اهمیت درک عمیق معانی قرآن پی برد.
وَ کَذٰلِکَ اَنْزَلْناهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا
و اینگونه آن را به صورت قرآنی گویا و روان، نازل کردیم؛
قبلاً از آدم پیمان گرفته بودیم، امّا او فراموش کرد
وَ لَمْ نَجِدْ لَهو عَزْمًا (۱۱۵)
و او را ثابت قدم نیافتیم.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
ما این گونه قرآن را گویا و روان، نازل کردیم و در آن هشدارهای گوناگون آوردیم، تا تقوا پیدا کنید؛ پس خداوند، بلند مرتبه است، آن فرمانروای بر حق؛ در خواندن قرآن شتاب مکن، با دقّت بخوان و بگو: «خدایا، بر دانشم بیفزا»