
نوشتار پیش رو شامل سوره طاها آیات 113 تا 115 از قرآن کریم است که به اهمیت و عظمت قرآن کریم و نیاز به درک عمیق آن اشاره دارد. در این آیات، خداوند متعال بیان میکند که قرآن را به زبان عربی نازل کرده و در آن انواع هشدارها را برای تقوای مردم آورده است. همچنین از پیامبر اکرم (ص) میخواهد که در خواندن قرآن، قبل از اینکه وحی بر ایشان تمام شود، شتاب نکند و به درگاه خداوند برای زیاد شدن دانش خود دعا کند. در پایان این آیات نیز به پیمانشکنی حضرت آدم (ع) اشاره میشود. با مطالعه دقیق این آیات میتوان به اهمیت درک عمیق معانی قرآن پی برد.
وَ کَذٰلِکَ اَنْزَلْناهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا | و اینگونه آن را به صورت قرآنی گویا و روان، نازل کردیم؛ |
وَصَرَّفْنا فیهِ مِنَ الْوَعیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقونَ | و در آن هشدارهای گوناگون آوردیم؛ تا آنان تقوا پیدا کنند؛ |
اَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْرًا (113) | یا برایشان مایهی عبرتی شود |
فَتَعالَى اللّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ | پس خداوند، بلندمرتبه است، آن فرمانروای بر حق؛ |
وَ لاتَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ | و در خواندن قرآن شتاب مکن، |
مِنْ قَبْلِ اَنْ یُقْضیٰ اِلَیْکَ وَحْیُهو | قبل از آنکه وحی آن بر تو پایان یابد |
وَ قُلْ رَبِّ زِدْنى عِلْمًا (114) | و بگو: «خداوندا، بر دانشم بیفزا» |
وَ لَقَدْ عَهِدْنا اِلیٰ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ | قبلاً از آدم پیمان گرفته بودیم، امّا او فراموش کرد |
وَ لَمْ نَجِدْ لَهو عَزْمًا (115) | و او را ثابت قدم نیافتیم. |
خوب است به شرطی که: