این مقاله به بررسی سوره أنبیاء آیات ۷۸ تا ۸۲ ازقرآن کریم می‌پردازد که درباره داستان حضرت داوود و حضرت سلیمان علیهما السلام است. خداوند در این آیات به قضاوت عادلانه این دو پیامبر الهی در مورد یک کشتزار اشاره می‌کند و اینکه چگونه به آنها حکمت و دانش عطا فرمود. همچنین بیان می‌دارد که چگونه کوه‌ها و پرندگان را مسخّر حضرت داوود و بادهای تند را مسخّر حضرت سلیمان قرار داد. در ادامه این مطلب، ترجمه فارسی این آیات و تفسیر آنها آمده است.
وَ داوودَ وَ سُلَیْمانَ
و داوود و سلیمان را یاد کن؛
اِذْ یَحْکُمانِ فِى الْحَرْثِ
وقتی درباره‌ی آن کشتزار قضاوت می‌کردند؛
اِذْ نَفَشَتْ فیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ
زمانی که گوسفندان شبانه در آن چریده بودند؛
وَ کُنّا لِحُکْمِهِمْ شاهِدینَ (۷۸)
و ما شاهد قضاوت کردن آنها بودیم
فَفَهَّمْناها سُلَیْمانَ
پس‌ما قضاوت درست را به سلیمان آموختیم؛ با آنکه کوچکتر بود؛
وَ کُلًّا آتَیْنا حُکْمًا وَ عِلْمًا
و به تمام آن پیامبران، حکمت و دانشی ارزشمند، دادیم؛
وَ سَخَّرْنا مَعَ داوودَ الْجِبالَ یُسَبِّحْنَ
و برای داوود کوه‌ها را رام نمودیم، که با او تسبیح می‌گفتند[i]
