سوره أنبیاء آیات 92 تا 103 – دو اصل دین: توحید و قیامت

این مقاله، سوره أنبیاء آیات 92 تا 103 از قرآن کریم را که به دو اصل بنیادین دین یعنی توحید و معاد اختصاص دارد، با ترجمه فارسی آن‌ها ارائه می‌دهد. این آیات، گویاترین دلایل قرآنی برای اثبات یگانگی خداوند و روز قیامت و سرنوشت انسان در آن روز هستند. خواندن این مجموعه نقل قول‌های قرآنی، دیدگاه روشنی درباره این دو محور اساسی اعتقادی به خواننده می‌دهد.

اِنَّ هٰذِه‌ى اُمَّتُکُمْ اُمَّهً واحِدَهًاین است امّت شما، که همگی بر یک مرام و آئین هستید
وَ اَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدونِ (92)‏و من خدای شما هستم، پس فقط مرا بپرستید
وَ تَقَطَّعوا اَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْآنان امر الهی را میان خود پاره پاره کردند، و فرقه فرقه شدند.
کُلٌّ اِلَیْنا راجِعونَ (93)‏همه، به سوی ما باز خواهند گشت
فَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌپس هرکس کارهای‌ شایسته انجام‌ دهد و مؤمن باشد،
فَلا کُفْرانَ لِسَعْیِه‌ىتلاش او هرگز نادیده گرفته نمی‌شود
وَ اِنّا لَهو کاتِبونَ (94)‏و ما اعمال او را می‌نویسیم
وَ حَرامٌ عَلیٰ  قَرْیَهٍ اَهْلَکْناهاو برای هر آبادی که آن را بر اثر گناه نابود کردیم، زندگی حرام شد؛
اَنَّهُمْ لایَرْجِعونَ (95)‏آنها هرگز، به دنیا باز نخواهند گشت
حَتّیٰ  اِذا فُتِحَتْ یَأْجوجُ وَ مَأْجوجُتا وقتی که سدّ «یأجوج» و «مأجوج» گشوده شود؛
وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلونَ (96)‏و آنها از هر سرزمین بلندی بشتابند
وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّزمانی که وعده‌ی حق نزدیک گردد،
فَاِذا هِیَ شاخِصَهٌ اَبْصارُ الَّذینَ کَفَرواناگهان چشمانِ منکرانِ حقیقت  خیره شود و می‌گویند:
یا وَیْلَنا قَدْ کُنّا فى غَفْلَهٍ مِنْ هٰذا«ای وای بر ما ، واقعاً از این سرنوشت در غفلت بودیم،
بَلْ کُنّا ظالِمینَ (97)‏بلکه ما از ستمگران بودیم»
اِنَّکُمْ وَ ما تَعْبُدونَ مِنْ دونِ اللّهِبه یقین، شما و آنچه به جای خدا می‌پرستید،
حَصَبُ جَهَنَّمَ اَنْتُمْ لَها وارِدونَ (98)‏هیزم جهنّم هستید، و در آن وارد خواهید شد
لَوْ کانَ هٰؤُلاءِ آلِهَهً ما وَرَدوهااگر اینها، خدایانی حقیقی بودند، وارد دوزخ نمی‌شدند
وَ کُلٌّ فیها خالِدونَ (99)‏حال آنکه همگی در آن ماندگارند
لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ هُمْ فیها لایَسْمَعونَ (100)‏در آنجا فریاد دردناکی دارند ولی خودشان نمی‌شنوند
اِنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنیٰکسانی که قبلاً از جانب ما وعده‌ی نیکو دارند،
اُولٰئِکَ عَنْها مُبْعَدونَ (101)‏از آن جهنّم دور نگه داشته می‌شوند
لا یَسْمَعونَ حَسیسَهاحتّی صدای جهنّم را نمی‌شنوند
وَ هُمْ فى مَا اشْتَهَتْ اَنْفُسُهُمْ خالِدونَ (102)‏و آنان در بهشت با آنچه دلخواهشان است، ماندگارند
لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْاَکْبَرُآن وحشت بزرگ، آنان را غمگین نمی‌کند؛
وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَهُو فرشتگان به استقبالشان می‌آیند و می‌‌گویند:
هٰذا یَوْمُکُمُ الَّذى کُنْتُمْ توعَدونَ (103)‏«این همان روزی است که به شما وعده داده می‌شد».

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

  • فقط مرا بپرستید ‏، زیرا فقط من خدا و صاحب اختیار شما هستم، و همه، به سوی من باز خواهند گشت ‏. پس هرکس کارهای‌ شایسته انجام‌ دهد و مؤمن باشد، ‌تلاش او هرگز نادیده گرفته نمی‌شود و ما اعمال او را می‌نویسیم ‏. در قیامت در بهشت با آنچه دلخواهتان است، ماندگارید، فرشتگان به استقبالتان می‌آیند و می‌‌گویند: «این همان روزی است که به شما وعده داده می‌شد». ‏

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo