این نوشتار به تفسیر و تبیین سوره أنبیاء آیات 107 تا 112 از کلام الله مجید می‌پردازد که حاوی نکاتی درباره رسالت الهی حضرت محمد (ص) و وظیفه ایشان در ابلاغ دعوت توحید و هشدار به مردم در صورت رویگردانی از حقیقت است. این آیات همچنین به صفات خداوند اشاره دارند و در پایان خواننده را به توکل بر خداوند مهربان دعوت می‌کنند. امید است مطالعه این مقاله برای شما بهره‌مندی‌های معنوی به همراه داشته باشد.
وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلّا رَحْمَهً لِلْعالَمینَ (107)
ای محمّد، تو را به عنوان «رحمتی برای جهانیان» فرستادیم
بگو: «فقط به من وحی می‌شود که خدای شما، یگانه است؛
فَهَلْ اَنْتُمْ مُسْلِمونَ (108)
با اینحال، آیا تسلیم او می‌شوید؟»
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُکُمْ عَلیٰ سَواءٍ
اگر روی‌گردان شوند، بگو:بطور یکسان به شما اعلام کردم،
وَ اِنْ اَدْرى اَقَریبٌ اَمْ بَعیدٌ ما توعَدونَ (109)
و نمیدانم آنچه وعده داده شده، نزدیک است یا دور
اِنَّهو یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ
مسلّماً خداوند، هم سخن آشکار را می‌داند
وَ یَعْلَمُ ما تَکْتُمونَ (110)
و هم آنچه را که، شما پنهان می‌دارید
وَ اِنْ اَدْرى لَعَلَّهو فِتْنَهٌ لَکُمْ
من نمیدانم، شاید این تأخیر مجازات، امتحانی برای شماست
وَ مَتاعٌ اِلیٰ حینٍ (111)
و اینکه تا چندی بهره‌مند باشید.
قالَ رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ
پیامبر گفت: خدایا به حق داوری کن.
وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ
و صاحب‌اختیار ما آن مهربان است ،
الْمُسْتَعانُ عَلیٰ ما تَصِفونَ (112)
که باید در هرکاری از او یاری خواست.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
بگو: من نمیدانم آنچه وعده داده شده، نزدیک است یا دور و من نمیدانم، شاید این تأخیر مجازات، امتحانی برای شماست و من نمیدانم شما چه مدّت در این دنیا بهره‌مند باشید. ولی میدانم، صاحب‌اختیار ما آن مهربان است که باید در هرکاری از او یاری خواست.
