این مقاله شامل سوره حج آیات 35 تا 37 از کلام الله مجید است که به بیان صفات افراد متواضع، فواید قربانی کردن شتر و اینکه چگونه تقوای الهی مهم تر از ظاهر قربانی است، میپردازد. خواندن این مطلب باعث آگاهی بیشتر از معانی نهفته در این آیات قرآن کریم خواهد شد. امید است با مطالعه آن بتوانیم هر چه بیشتر در مسیر کمال الهی گام برداریم.
اَلَّذینَ اِذا ذُکِرَ اللّهَ وَجِلَتْ قُلوبُهُمْ
آن کسانی که چون خدا یاد شود، دلهایشان از نافرمانی میترسد
وَ الصّابِرینَ عَلیٰ ما اَصابَهُمْ
و چون به آنها سختی و مصیبتی برسد، صابر و شکیبا هستند
تا خدا را بخاطر آنکه شمارا هدایت کرد، به بزرگی یاد کنید؛
وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنینَ (37)
و نیکوکاران را بشارت بده.
[i] در هر زبانی، کلمات متناسب با نیازهای اقوامی که به آن زبان، سخن میگویند، گسترده میشود. در زبان فارسی برای شتر، یک کلمه بیشتر نداریم، ولی چون شتر در زندگی عربها نقش مهمی داشته، در عربی کلمات زیادی برای انواع شتر وجود دارد، جنس کلی شتر را، «اِبل» میگویند، شتر جوان را «جمل»، شتر کثیف را «بعیر»، شتر چاق را «بُدن» و به شتر ماده که حامله باشد «عشار» میگویند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
آن کسانی که چون خدا یاد شود، دلهایشان از نافرمانی میترسد و چون به آنها سختی و مصیبتی برسد، صابر و شکیبا هستند و برپا دارندهی نمازند و از آنچه روزی آنها کردهایم انفاق میکنند، چنین افرادی محبوب خدای مهربان هستند ؛ هرگز گوشت و خون شتری که قربانی می کنید، به خدا نخواهد رسید؛ ولی آن تقوایی که از جانب شماست، به او میرسد و نیکوکاران را بشارت بده.