در این مطلب به سوره نور آیات 2 تا 10 از قرآن مجید می‌پردازیم که دستورالعمل‌های مهمی درباره حفظ پاکدامنی و مجازات زناکاران و افترازنندگان را بیان می‌کند. این آیات، ضمن تأکید بر حفظ عفت و پاکدامنی، راهکارهایی برای جلوگیری از افترا و تهمت‌زدن ناروا ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که در اجرای احکام الهی، نباید ترحم و ملاطفت بی‌جا صورت گیرد. این آیات، هشداری برای کسانی است که مرتکب زنا یا تهمت‌زدن می‌شوند و درعین‌حال، راه بازگشت و توبه را برای آنها باز نگه می‌دارد.
| اَلزّانِیَهُ وَالزّانى فَاجْلِدوا کُلَّ‌واحِدٍ مِنْهُما مِئَهَ جَلْدَهٍ | زن و مرد زناکار ، به هر یک از آنان، صد تازیانه بزنید؛ |
| وَ لاتَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَهٌ فى دینِ اللّه | و در اجرای احکام دین الهی، دلتان به حال آنها نسوزد؛ |
| اِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ | اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید ؛ |
| وَلْیَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَهٌ مِنَ الْمُؤْمِنینَ(2) | و باید گروهی از مؤمنان بر مجازات آنها، شاهد باشند |
| اَلزّانى لایَنْکِحُ اِلّا زانِیَهً اَوْ مُشْرِکَهً | مرد زناکار نباید جز با زنی زناکار یا مشرک ازدواج کند |
| وَ الزّانِیَهُ لایَنْکِحُها اِلّا زانٍ اَوْ مُشْرِکٌ | و زن زناکار نباید جز با مرد زناکار یا مشرک، ازدواج کند |
| وَ حُرِّمَ ذٰلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ (3) | و ازدواج با این افراد، برای مؤمنان حرام است |
| وَ الَّذینَ یَرْمونَ الْمُحْصَناتِ | و کسانی که به زنان شوهردار[i] نسبت زنا می‌دهند |
| ثُمَّ لَمْ یَأْتوا بِاَرْبَعَهِ شُهَداءَ | سپس چهار شاهد نمی‌آورند |
| فَاجْلِدوهُمْ ثَمانینَ جَلْدَهً | به آنان هشتاد تازیانه بزنید |
| وَ لاتَقْبَلوا لَهُمْ شَهادَهً اَبَدًا | و هرگز از آنها شهادتی را نپذیرید |
| وَ اُولٰئِکَ هُمُ الْفاسِقونَ (4) | چرا که آنان، خودشان بدکارند |
| اِلَّاالَّذینَ تابوا مِنْ بَعْدِ ذٰلِکَ وَ اَصْلَحوا | مگر کسانی که بعد از آن ادّعا، توبه کرده و جبران نمایند؛ |
| فَاِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیمٌ (5) | که خدا آمرزنده‌ای مهربان است |
| وَ الَّذینَ یَرْمونَ اَزْواجَهُمْ | و کسانی که زنان خود را به زنا متّهم می‌کنند[ii] |
| وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ شُهَداءُ اِلّا اَنْفُسُهُمْ | و شاهدانی جز خودشان ندارند، |
| فَشَهادَهُ اَحَدِهِمْ اَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللّهِ | هر یک از آنان باید چهار بار به خدا سوگند بخورد |
| اِنَّهو لَمِنَ الصّادِقینَ (6) | و بگوید: «خودش از راستگویان است» |
| وَ الْخامِسَهُ اَنَّ لَعْنَهَ اللّهِ عَلَیْهِ | و بار پنجم بگوید که «لعنت خدا بر او باد |
| اِنْ کانَ مِنَ الْکاذِبینَ (7) | اگر از دروغگویان باشد» |
| وَ یَدْرَاُ عَنْهَا الْعَذابَ | و کیفر از آن زن برداشته می‌شود، |
| اَنْ تَشْهَدَ اَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللّهِ | در صورتی که چهار مرتبه، با سوگند به خدا، گواهی دهد |
| اِنَّهو لَمِنَ الْکاذِبینَ (8) | و بگوید: «بی‌شک شوهرم از دروغگویان است» |
| وَ الْخامِسَهَ اَنَّ غَضَبَ اللّهِ عَلَیْها | و بار پنجم بگوید: «خشم خدا بر من باد، |
| اِنْ کانَ مِنَ الصّادِقینَ (9) | اگر شوهرم ، در این اتّهام، از راستگویان باشد» |
| وَ لَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهو | و اگر لطف خدا و رحمتش بر شما نبود، حتماً مجازات‌می‌شدید؛ |
| وَ اَنَّ اللّهَ تَوّابٌ حَکیمٌ (10) | ولی خداوند توبه‌پذیر وحکیم است. |
[i] کلمه «محصنات» در قرآن به دو معنای متفاوت به کار رفته، (1) زنان پاکدامن (2) زنان شوهردار، امّا در اینجا، منظور زنان پاکدامن نیست، چون اگر کسی به زنان پاکدامن تهمت بزند، عذاب خواهد شد و صحیح نیست که قرآن از چنین کسانی شاهد بخواهد، پس در اینجا منظور زنان شوهر دار است.
[ii] این تأکید قرآن نیز نشان می‌دهد که منظور از افراد زانی، فقط زنان شوهردار هستند، اصولاً زنا برای زنی که شوهر ندارد، بی معناست و ارتباط جنسی برای چنین زنانی، حکم ازدواج (دائم یا موقت) را دارد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- کسانی که به زنان شوهردار نسبت زنا می‌دهند سپس چهار شاهد نمی‌آورند، به آنان هشتاد تازیانه بزنید و هرگز از آنها شهادتی را نپذیرید چرا که آنان، خودشان بدکارند ؛ مگر کسانی که بعد از آن ادّعا، توبه کرده و جبران نمایند؛ که خدا آمرزنده‌ای مهربان است
