
در این مطلب به بررسی سوره فرقان آیات 27 تا 29 از قرآن کریم می پردازیم. سوره فرقان حاوی آیاتی است که به پشیمانی ستمکاران در روز قیامت و سرانجام دوری آنان از هدایت الهی میپردازد. این آیات بیان میکنند که چگونه در آن روز، ستمکار پشیمان میشود و آرزو میکند که کاش همراه پیامبران به راه راست میرفته است. او به دوستان گمراهکننده خود در دنیا لعنت میفرستد و میفهمد که شیطان او را فریب داده و تنها گذاشته است. این آیات هشداری است به انسانها تا پیش از فرا رسیدن آن روز تلخ، به فکر اصلاح خود باشند.
وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلیٰ یَدَیْهِ یَقولُ | همان روزی که ستمکار دستهایش را میگزد و میگوید: |
یا لَیْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسولِ سَبیلًا (27) | «ای کاش همراه با پیامبر به راهی درست، میرفتم |
یا وَیْلَتیٰ لَیْتَنى لَمْ اَتَّخِذْ فُلانًا خَلیلًا (28) | وای برمن، کاش فلانی را به دوستی نگرفته بودم |
لَقَدْ اَضَلَّنى عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ اِذْ جاءَنى | مرا از پیروی آن بازداشت با آنکه قرآن به من رسیده بود» |
وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلْاِنْسانِ خَذولًا (29) | و همواره شیطان انسان را خوار کرده و تنها رهامیکند. |
بد است، توجه داشته باشد: