| کَذَّبَتْ قَوْمُ لوطٍ الْمُرْسَلینَ (160) | قوم لوط، پیامبران را دروغگو شمردند |
| اِذْ قالَ لَهُمْ اَخوهُمْ لوطٌ اَلا تَتَّقونَ (161) | آنگاه که برادرشان لوط به آنان گفت: «چرا تقوا ندارید؟ |
| اِنّى لَکُمْ رَسولٌ اَمینٌ (162) | براستی من برای شما فرستاده‌ای امینم |
| فَاتَّقُوا اللّهَ وَ اَطیعونِ (163) | پس تقوای الهی داشته باشید و از من اطاعت کنید |
| وَ ما اَسْاَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ | و از شما برای این کار رسالت هیچ پاداشی نمی‌خواهم، |
| اِنْ اَجْرِیَ اِلّا عَلیٰ رَبِّ الْعالَمینَ (164) | پاداش من فقط بر عهده‌ی خدای جهانیان است |
| اَتَأْتونَ الذُّکْرانَ مِنَ الْعالَمینَ (165) | آیا از میان مردم، با پسران آمیزش می‌کنید؟ |
| وَتَذَرونَ ما خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ اَزْواجِکُمْ | و همسرانتان را که خداوند برای شما آفریده، رها می کنید |
| بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عادونَ (166) | بلکه شما گروهی تجاوزکارید» |
| قالوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یا لوطُ | مردم گفتند: «ای لوط، اگر از دعوت خود دست برنداری، |
| لَتَکونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجینَ (167) | قطعاً از این سرزمین اخراج می‌شوی» |
| قالَ اِنّى لِعَمَلِکُمْ مِنَ الْقالینَ (168) | لوط گفت: «واقعاً من از کردار زشت شما، نفرت دارم؛ |
| رَبِّ نَجِّنى وَ اَهْلى مِمّا یَعْمَلونَ (169) | «خدایا، من وخانواده‌ام را از آنچه می‌کنند، نجات بخش» |
| فَنَجَّیْناهُ وَ اَهْلَهو اَجْمَعینَ (170) | ما نیز او و خانواده‌اش را نجات دادیم، |
| اِلّا عَجوزًا فِى الْغابِرینَ (171) | جز همسر بدکارش، که پیرزنی بود در میان بازماندگان |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرینَ (172) | سپس دیگران را نابود کردیم |
| وَ اَمْطَرْنا عَلَیْهِمْ مَطَرًا | و بارانی از بلا بر آنان باراندیم زیرا به هشدارها توجّه نکردند |
| فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرینَ (173) | و چه بارش بدی بود، برای آنها که به هشدارها توجّه نکردند |
| اِنَّ فى ذٰلِکَ لَآیَهً | قطعاً در این ماجرا نشانه‌ی عبرتی است |
| وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (174) | ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند |
| وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (175) | و صاحب اختیار تو، توانا و مهربان است. |
