| کَذَّبَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ الْمُرْسَلینَ (176) | اصحاب «اَیکه»، پیامبران را دروغگو شمردند |
| اِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلا تَتَّقونَ (177) | آنگاه که «شعیب» به آنان گفت: «چرا تقوا ندارید؟ |
| اِنّى لَکُمْ رَسولٌ اَمینٌ (178) | براستی من برایتان فرستادهای امینم |
| فَاتَّقُوا اللّهَ وَ اَطیعونِ (179) | پس تقوای الهی داشته باشید و از من اطاعت کنید |
| وَ ما اَسْاَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ | و از شما برای این کار رسالت، پاداشی نمیخواهم؛ |
| اِنْ اَجْرِیَ اِلّا عَلیٰ رَبِّ الْعالَمینَ (180) | پاداش من فقط بر عهدهی خدای جهانیان است |
| اَوْفُوا الْکَیْلَ | پیمانه را تمام و کمال دهید؛ |
| وَ لاتَکونوا مِنَ الْمُخْسِرینَ (181) | و از کمفروشان نباشید |
| وَ زِنوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقیمِ (182) | و کالاها را با ترازوی سالم وزن کنید |
| وَ لاتَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاءَهُمْ | و ارزش کالاهای مردم و حقوق آنان را کم نکنید؛ |
| وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (183) | و در زمین فساد نکنید |
| وَ اتَّقوا الَّذى خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّهَ الْاَوَّلینَ (184) | و تقوای کسی را داشته باشید که شما و گذشتگان را آفرید» |
| قالوا اِنَّما اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرینَ (185) | قوم گفتند: «تو فقط از سحرشدگانی |
| وَ ما اَنْتَ اِلّا بَشَرٌ مِثْلُنا | تو فقط بشری مانند ما هستی |
| وَ اِنْ نَظُنُّکَ لَمِنَ الْکاذِبینَ (186) | و ما تو را، از دروغگویان میدانیم |
| فَاَسْقِطْ عَلَیْنا کِسَفًا مِنَ السَّماءِ | پارههایی از سنگهای آسمان را بر ما فروریز |
| اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقینَ (187) | اگر راست میگویی» |
| قالَ رَبّى اَعْلَمُ بِما تَعْمَلونَ (188) | شعیب گفت: «خدایم به آنچه انجام میدهید داناتر است» |
| فَکَذَّبوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّهِ | امّا او را دروغگو خواندند، آنگاه در روزی تیره ، مجازات شدند؛ |
| اِنَّهو کانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (189) | همانا آن عذاب بزرگی، در آن روز بود |
| اِنَّ فى ذٰلِکَ لَآیَهً | قطعاً در این ماجرا نشانهی عبرتی است |
| وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (190) | ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند |
| وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (191) | و صاحب اختیار تو، توانا و مهربان است. |
