این مطلب درباره سوره شعراء آیات 176 تا 191 از کلام الله مجید است که به سرگذشت قوم حضرت شعیب و رسالت ایشان میپردازد. در این آیات، خداوند از انکار و تکذیب پیامبر خود حضرت شعیب علیه السلام توسط قومش و همچنین عذاب الهی که به سبب کفر و فسادشان نازل شد، سخن میگوید. همچنین به توانایی و رحمت خداوند اشاره میکند که در قبال کفر و طغیان بندگانش، آنها را عذاب میدهد. با مطالعه این آیات و ترجمه فارسی آنها میتوانیم پیامهای عمیق الهی و حکمتهای قرآن کریم را دریابیم.
کَذَّبَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ الْمُرْسَلینَ (176) | اصحاب «اَیکه»، پیامبران را دروغگو شمردند |
اِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلا تَتَّقونَ (177) | آنگاه که «شعیب» به آنان گفت: «چرا تقوا ندارید؟ |
اِنّى لَکُمْ رَسولٌ اَمینٌ (178) | براستی من برایتان فرستادهای امینم |
فَاتَّقُوا اللّهَ وَ اَطیعونِ (179) | پس تقوای الهی داشته باشید و از من اطاعت کنید |
وَ ما اَسْاَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ | و از شما برای این کار رسالت، پاداشی نمیخواهم؛ |
اِنْ اَجْرِیَ اِلّا عَلیٰ رَبِّ الْعالَمینَ (180) | پاداش من فقط بر عهدهی خدای جهانیان است |
اَوْفُوا الْکَیْلَ | پیمانه را تمام و کمال دهید؛ |
وَ لاتَکونوا مِنَ الْمُخْسِرینَ (181) | و از کمفروشان نباشید |
وَ زِنوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقیمِ (182) | و کالاها را با ترازوی سالم وزن کنید |
وَ لاتَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاءَهُمْ | و ارزش کالاهای مردم و حقوق آنان را کم نکنید؛ |
وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (183) | و در زمین فساد نکنید |
وَ اتَّقوا الَّذى خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّهَ الْاَوَّلینَ (184) | و تقوای کسی را داشته باشید که شما و گذشتگان را آفرید» |
قالوا اِنَّما اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرینَ (185) | قوم گفتند: «تو فقط از سحرشدگانی |
وَ ما اَنْتَ اِلّا بَشَرٌ مِثْلُنا | تو فقط بشری مانند ما هستی |
وَ اِنْ نَظُنُّکَ لَمِنَ الْکاذِبینَ (186) | و ما تو را، از دروغگویان میدانیم |
فَاَسْقِطْ عَلَیْنا کِسَفًا مِنَ السَّماءِ | پارههایی از سنگهای آسمان را بر ما فروریز |
اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقینَ (187) | اگر راست میگویی» |
قالَ رَبّى اَعْلَمُ بِما تَعْمَلونَ (188) | شعیب گفت: «خدایم به آنچه انجام میدهید داناتر است» |
فَکَذَّبوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّهِ | امّا او را دروغگو خواندند، آنگاه در روزی تیره ، مجازات شدند؛ |
اِنَّهو کانَ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (189) | همانا آن عذاب بزرگی، در آن روز بود |
اِنَّ فى ذٰلِکَ لَآیَهً | قطعاً در این ماجرا نشانهی عبرتی است |
وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ (190) | ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند |
وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ (191) | و صاحب اختیار تو، توانا و مهربان است. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- پس تقوای الهی داشته باشید و از پیامبران تبعیّت کنید. پیمانه را تمام و کمال دهید و از کمفروشان نباشید و کالاها را با ترازوی سالم وزن کنید و ارزش کالاهای مردم و حقوق آنان را کم نکنید؛ در زمین فساد نکنید و تقوای کسی را داشته باشید که شما و گذشتگان را آفرید