در این مطلب به بررسی سوره نمل آیات 59 تا 65 از قرآن کریم درباره‌ی یگانگی خداوند به عنوان اداره کننده‌ی جهان می پردازیم. این آیات با بیان صفات منحصر به فرد خداوند متعال مانند آفریدگار مطلق آسمان‌ها و زمین، فرستنده‌ی روزی و باران، هدایت کننده و …، یکتایی و برتری او را بر هر معبود دیگری اثبات می‌کنند. بنابراین این سوره با رویکرد توحیدی، اصل بنیادین توحید و یگانگی خدا را به عنوان تنها خالق و مدبر جهان هستی بیان می‌دارد.
| قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ | بگو: «حمد و ستایش مخصوص خداست |
| وَ سَلامٌ عَلیٰ عِبادِهِ الَّذینَ اصْطَفیٰ | و سلام بر بندگان برگزیده‌اش». |
| آللّهُ خَیْرٌ اَ مّا یُشْرِکونَ (59) | آیا خدا بهتر است یا شریکانی که برای او می‌گیرند؟ |
| اَمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ | خدایان شما بهترند یا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفرید؟ |
| وَ اَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً | و برایتان از آسمان آب را فرود آورد؛ |
| فَاَنْبَتْنا بِه‌ى حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَهٍ | سپس به وسیله‌ی آن، باغ‌هایی شادی‌بخش را رویاندیم؟ |
| ما کانَ لَکُمْ اَنْ تُنْبِتوا شَجَرَها | شما هرگز قدرت نداشتید که درختان آنها را برویانید |
| اَ اِلٰهٌ مَعَ اللّهِ | آیا خدایی به همراه خدای یکتا هست؟ هرگز |
| بَلْ هُمْ قَوْمٌ یَعْدِلونَ (60) | امّا آنان گروهی هستند که برای خدا همتا قرار می‌دهند[i] |
| اَمْ مَنْ جَعَلَ الْاَرْضَ قَرارًا | یا آن کس که زمین را با همه‌ی تحرّکش، جایگاهی آرام قرار داد ؛ |
| وَ جَعَلَ خِلالَها اَنْهارًا | و در میان آن رودهایی جاری ساخت |
| وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ | و برای آن کوه‌هایی استوار قرار داد |
| وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزًا | و میان دو دریا آب شور و شیرین مانعی گذاشت؛ |
| اَ اِلٰهٌ مَعَ اللّهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لایَعْلَمونَ (61) | آیا خدایی با اللّه هست؟ بلکه بیشتر مردم نمی‌دانند |
| اَمْ مَنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ | کیست آن‌که هرگاه درمانده‌ای او را بخواند، پاسخ می‌دهد |
| وَ یَکْشِفُ السّوءَ | و ناراحتی او را برطرف می‌‌کند؛ |
| وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْاَرْضِ | و کیست آن که شما را در زمین جانشین گذشتگان قرار می‌دهد؟ |
| اَ اِلٰهٌ مَعَ اللّهِ قَلیلًا ما تَذَکَّرونَ (62) | آیا با اللّه، خدایی دیگر هست؟چه اندک پند می‌گیرید |
| اَمَّنْ یَهْدیکُمْ فى‌ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ | یا کیست آن که شما را در تاریکی‌های خشکی و دریا راه نماید، |
| وَ مَنْ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهى | و آن کس که بادها را بشارت دهنده‌ی باران رحمتش می‌فرستد. |
| اَ اِلٰهٌ مَعَ اللّهِ | آیا خدایی با خدای یکتا هست؟ |
| تَعالَى اللّهُ عَمّا یُشْرِکونَ (63) | خدا بالاتر است از آنچه شریک می‌گردانند |
| اَمْ مَنْ یَبْدَاُ الْخَلْقَ | یا کیست آن که آفرینش را، آغاز کرد ؟ |
| ثُمَّ یُعیدُهو | سپس آن را به حال اوّل، باز می‌گرداند؟ |
| وَ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْاَرْضِ | و کیست آن که، به شما از آسمان و زمین روزی می‌دهد؛ |
| اَ اِلٰهٌ مَعَ اللّهِ | آیا خدایی با خدای یکتا هست؟ |
| قُلْ هاتوا بُرْهانَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (64) | بگو: «برهانتان را بیاورید، اگر راستگو هستید» |
| قُلْ لایَعْلَمُ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ الْغَیْبَ | بگو: «کسی در آسمان‌ها و زمین “غیب” نمی‌داند؛ |
| اِلَّا اللّهُ | جز اللّه |
| وَ ما یَشْعُرونَ اَیّانَ یُبْعَثونَ (65) | و خبر ندارند چه زمانی برانگیخته می‌شوند؟». |
[i] کلمه‌ی «عِدل» یعنی همطراز و برابر.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- حمد و ستایش مخصوص خداست و سلام بر بندگان برگزیده‌اش؛ آیا خدا بهتر است یا شریکانی که برای او می‌گیرند؟ خدا کسی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید و برایتان از آسمان آب را فرود آورد؛ سپس با آن، باغ‌هایی شادی‌بخش را رویاند؛ شما هرگز قدرت نداشتید که درختان آنها را برویانید؛ کیست آن که هرگاه درمانده‌ای او را بخواند، پاسخ می‌دهد و ناراحتی او را برطرف می‌‌کند؛ کیست آن که شما را در زمین جانشین گذشتگان قرار داد؟ یا کیست آن که شما را در تاریکی‌های خشکی و دریا راه نماید، و آن کس که بادها را بشارت دهنده‌ی باران رحمتش می‌فرستد. کیست آن که آفرینش را، با انفجاری بزرگ، آغاز کرد سپس آن را به حال اوّل، باز می‌گرداند؟
