این مقاله به بررسی سرگذشت حضرت موسی علیه السلام و مقابله او با فرعون در سوره قصص آیات 36 تا 43 می‌پردازد. در این آیات، خداوند بیان می‌فرماید که چگونه موسی علیه السلام با وجود داشتن معجزات روشنگر الهی، مورد انکار قوم فرعون قرار گرفت. اما حضرت موسی با عزم راسخ و استوار در برابر فرعون ایستاد و او را به پذیرش حقانیت خود و راه راست دعوت نمود. سرانجام نیز فرعون و پیروانش در این دنیا مورد لعن و نفرین الله قرار گرفتند و به هلاکت رسیدند و آنگونه که خداوند متعال وعده داده در آخرت از زشت‌رویان خواهند بود. تامل و تدبر در این آیات درس‌های عبرت‌آموزی را برای ما به ارمغان می‌آورد.
| فَلَمّا جاءَهُمْ موسیٰ بِآیاتِنا بَیِّناتٍ | سپس وقتی موسیٰ آیات روشن ما را برایشان آورد، |
| قالوا ما هٰذا اِلّا سِحْرٌ مُفْتَرًی | گفتند: «این جز سِحری ساختگی نیست؛ |
| وَ ما سَمِعْنا بِهٰذا فى آبائِنَا الْاَوَّلینَ (36) | و ما هرگز چنین چیزی از گذشتگان خود نشنیده‌ایم» |
| وَ قالَ موسیٰ رَبّى | موسیٰ گفت: «خدای من، |
| اَعْلَمُ بِمَنْ جاءَ بِالْهُدیٰ مِنْ عِنْدِهى | به حال کسی که هدایت را از جانب او آورده، داناتر است |
| وَ مَنْ تَکونُ لَهو عاقِبَهُ الدّارِ | و نیز به حال کسی که عاقبت نیک سرای قیامت، برای اوست؛ |
| اِنَّهو لایُفْلِحُ الظّالِمونَ (37) | بی‌تردید ستمکاران رستگار نمی‌شوند.» |
| وَ قالَ فِرْعَوْنُ یا اَیُّهَا الْمَلَاُ | فرعون گفت: «ای بزرگان قوم، |
| ما عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَیْرى | من هیچ خدایی غیر از “خودم” ، برای شما نمی‌شناسم؛ |
| فَاَوْقِدْ لى یا هامانُ عَلَى الطّینِ | پس ای هامان، ای وزیر من، آتشی بر گِل برایم بیفروز؛ |
| فَاجْعَلْ لى صَرْحًا لَعَلّى اَطَّلِعُ اِلیٰ اِلٰهِ موسیٰ | و برایم برجی بلند بساز تا از خدای موسیٰ با خبر شوم |
| وَ اِنّى لَاَظُنُّهو مِنَ الْکاذِبینَ (38) | و البتّه به گمانم او دروغگو می‌باشد[i]» |
| وَاسْتَکْبَرَ هُوَ وَجُنودُهو فِى‌الْاَرْضِ بِغَیْرِالْحَقِّ | فرعون و سپاهیانش در زمین به ناحق سرکشی نمودند |
| وَ ظَنّوا اَنَّهُمْ اِلَیْنا لایُرْجَعونَ (39) | و گمان کردند که به سوی ما، بازگردانده نمی‌شوند |
| فَاَخَذْناهُ وَ جُنودَهو فَنَبَذْناهُمْ فِى الْیَمِّ | ما هم او و سپاهش را گرفتار کردیم و آنان را در دریا افکندیم |
| فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَهُ الظّالِمینَ (40) | پس بنگر عاقبت ستمکاران چگونه بود |
| وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّهً یَدْعونَ اِلَى النّارِ | و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به آتش دعوت می‌کنند |
| وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ لایُنْصَرونَ (41) | و روز قیامت یاری نمی‌شوند |
| وَ اَتْبَعْناهُمْ فى هٰذِهِ الدُّنْیا لَعْنَهً | و در این دنیا لعنتی را بدرقه راه آنان کردیم؛ |
| وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ هُمْ مِنَ الْمَقْبوحینَ (42) | و روز قیامت ایشان از زشت رویانند[ii] |
| وَ لَقَدْ آتَیْنا موسَى الْکِتابَ | و حقیقتاً به موسیٰ کتاب دادیم |
| مِنْ بَعْدِ ما اَهْلَکْنَا الْقُرونَ الْاُولیٰ | پس از آنکه نسل‌های نخستین را هلاک کردیم |
| بَصائِرَ لِلنّاسِ | که برای مردم روشنگر و بصیرت آفرین بود |
| وَ هُدًى وَ رَحْمَهً لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرونَ (43) | و باعث هدایت و رحمت، تا آنان به خود آیند. |
[i] از این آیه معلوم می‌شود «برج سازی» در آن زمان بوده، اَهرام مصر نیز، نشانه‌ی این واقعیت است.
[ii] افراد ظالم در دنیا دچار عذاب شده و در آخرت نیز زشترو برانگیخته می‌شوند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- بی‌تردید، ستمکاران رستگار نمی‌شوند. کسانی به ناحق سرکشی نمودند و گمان کردند که به سوی ما، برنمیگردند؛ ما هم آنها را گرفتار کردیم پس بنگر عاقبت ستمکاران چگونه بود ؟ آنان هستند که به آتش جهنّم دعوت می‌کنند و روز قیامت یاری نمی‌شوند؛ در این دنیا لعنتی را بدرقه راه آنان کردیم و روز قیامت، ایشان از زشت رویانند.
