این مطلب راجب سوره قصص آیات 44 تا 51 از کلام الله مجید است که درباره گفتگوی خداوند متعال با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌باشد. خداوند متذکر می‌شود که پیامبر خاتم (ص) در هنگام دریافت وحی توسط پیامبران گذشته همچون موسی علیه السلام حضور نداشته‌اند، با این حال خداوند به پاس رحمتش، حضرت محمد را از احوال پیشینیان آگاه کرده و ایشان را برای هدایت مردم و هشدار دادن به آنان فرستاده است. سپس این آیات بیان می‌دارند که منکران حق، درخواست‌های ناروا کرده و پیرو هواهای نفسانی خود می‌باشند. خداوند در پایان متذکر می‌شود که سخنان الهی برای هدایت مردم بیان شده است اما خدا ستمکاران را هدایت نمی کند.
| وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِ | ای محمّد، تو در کناره‌ی غربی کوه طور نبودی |
| اِذْ قَضَیْنا اِلیٰ موسَى الْاَمْرَ | هنگامی‌که به موسیٰ، فرمان پیامبری دادیم |
| وَ ما کُنْتَ مِنَ الشّاهِدینَ (44) | و بر این امور، شاهد نبودی (44) |
| وَلٰکِنّا اَنْشَأْناقُرونًا فَتَطاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ | ولی ما نسل‌هایی را پدید آوردیم که عمر طولانی کردند |
| وَ ما کُنْتَ ثاوِیًا فى اَهْلِ مَدْیَنَ | و تو در میان اهل مَدین، اقامت نداشتی تا اخبار آنها را بدانی |
| تَتْلو عَلَیْهِمْ آیاتِنا | و بعداً آیات ما را برای ایشان بخوانی، |
| وَ لٰکِنّا کُنّا مُرْسِلینَ (45) | ولی ما بودیم که پیامبران را فرستادیم |
| وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الطّورِ اِذْ نادَیْنا | و در کناره‌ی کوه طور نبودی، هنگامی‌که به موسیٰ ندا دادیم؛ |
| وَ لٰکِنْ رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ | ولی به خاطر رحمت خداوند، تو را آگاه کردیم ، |
| لِتُنْذِرَ قَوْمًا | تا مردمی را هشدار دهی ، |
| ما اَتاهُمْ مِنْ نَذیرٍ مِنْ قَبْلِکَ | که پیش از تو، هیچ هشدار دهنده‌ای به سراغشان نیامده بود؛ |
| لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرونَ (46) | تا آنان عبرت بگیرند و متوجّه شوند |
| وَ لَوْلا اَنْ تُصیبَهُمْ مُصیبَهٌ بِما قَدَّمَتْ اَیْدیهِمْ فَیَقولوا | قبل از فرستادن پیامبر هرگاه به سبب کارهایشان، مصیبتی به آنان می‌رسید، می‌گفتند: |
| رَبَّنا لَوْلا اَرْسَلْتَ اِلَیْنا رَسولًا | «خدایا، چرا پیامبری به‌سوی ما نفرستادی |
| فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ وَ نَکونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (47) | تا از دستورات تو پیروی کنیم و از مؤمنان باشیم؟» |
| فَلَمّا جاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا | امّا چون حق از جانب ما برای ایشان آمد، |
| قالوا لَوْلا اوتِیَ مِثْلَ ما اوتِیَ موسیٰ | گفتند: «چرا نظیر آنچه به موسیٰ داده شد، به او داده نشده ؟» |
| اَوَ لَمْ یَکْفُروا بِما اوتِیَ موسیٰ مِنْ قَبْلُ | آیا به آنچه قبلاً به موسیٰ داده شد، کفر نورزیدند؟ |
| قالوا سِحْرانِ تَظاهَرا | گفتند: «تورات و قرآن دو جادوی پشتیبان یکدیگرند» |
| وَ قالوا اِنّا بِکُلٍّ کافِرونَ (48) | و گروهی گفتند: «ما همه این کتابها را منکریم» |
| قُلْ فَأْتوا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللّهِ هُوَ اَهْدیٰ مِنْهُما | بگو:«کتابی الهی بیاورید که بهتر از این دو کتاب، راهنمایی کند |
| اَتَّبِعْهُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (49) | تا از آن پیروی کنم، اگر راستگوئید» |
| فَاِنْ لَمْ یَسْتَجیبوا لَکَ فَاعْلَمْ | آنگاه اگر دعوت تو را نپذیرفتند، بدان |
| اَنَّما یَتَّبِعونَ اَهْواءَهُمْ | که فقط از تمایلات خود پیروی می‌کنند |
| وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَیْرِ هُدًى مِنَ اللّهِ | و کیست گمراه‌تر از آنکه بدون هدایت الهی، از امیال خود پیروی کند؟ |
| اِنَّ اللّهَ لایَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمینَ (50) | خدا ستمکاران را هدایت نمی‌کند |
| وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ | همانا این سخنان الهی را برای آنان پیاپی و مُکَرّر آوردیم |
| لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرونَ (51) | تا متوجّه شوند. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- گروهی گفتند: «ما همه کتابهای الهی را منکریم»؛ بگو:«کتابی بیاورید که بهتر از این کتابها، مردم را هدایت کند تا از آن پیروی کنم، اگر راستگوئید» . بدان که آنها فقط از تمایلات خود پیروی می‌کنند و خدا ستمکاران را هدایت نمی‌کند .
