سوره عنکبوت آیات 36 تا 40، به بیان ماجرای اقوام گذشته از جمله مدین، عاد، ثمود، قارون، فرعون و هامان میپردازد که به دلیل طغیان و فساد، دچار انواع عذابهای الهی از جمله زلزله، طوفان، صاعقه و غرق شدن گردیدند. این آیات بیانگر آن است که خداوند پیامبرانی چون شعیب و موسی را برای هدایت مردم فرستاد، اما آنها کفر ورزیدند و در نتیجه مجازات شدند. این داستان ها، عبرتی برای بشریت و گواهی بر عدالت الهی در برابر ستمگران است.
وَ اِلیٰ مَدْیَنَ اَخاهُمْ شُعَیْبًا | و به سوی مردم مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم، |
فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ | پس گفت: «ای قوم من، خدای یکتا را بپرستید |
وَ ارْجُوا الْیَوْمَ الْآخِرَ | و به روز قیامت امیدوار باشید |
وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (36) | و در زمین سرکشی و فساد نکنید» |
فَکَذَّبوهُ فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَهُ | ولی او را دروغگو خواندند، پس زمینلرزه گرفتارشان کرد |
فَاَصْبَحوا فى دارِهِمْ جاثِمینَ (37) | آنگاه در خانههایشان از پا در آمدند |
وَ عادًا وَ ثَمودَ | و قوم عاد و ثمود را نابود کردیم |
وَ قَدْ تَبَیَّنَ لَکُمْ مِنْ مَساکِنِهِمْ | و سرنوشت آنها از خانههای ویرانشان برای شما نمایان است |
وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ اَعْمالَهُمْ | و شیطان کارهای زشت آنان را زیبا جلوه داد |
فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبیلِ وَ کانوا مُسْتَبِصریَن (38) | و آنان را از راه حق باز داشت، با آنکه در تشخیص بینا بودند |
وَ قارونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ | و قارون و فرعون و هامان را نابود کردیم |
وَ لَقَدْ جاءَهُمْ موسیٰ بِالْبَیِّناتِ | و یقیناً موسیٰ نشانههای روشنی برایشان آورد، |
فَاسْتَکْبَروا فِى الْاَرْضِ وَ ما کانوا سابِقینَ (39) | امّا در آن سرزمین تکبّر و فساد کردند ولی پیروز نشدند |
فَکُلًّا اَخَذْنا بِذَنْبِهى | ما هر یک از آنان را به خاطر گناهانشان گرفتار نمودیم |
فَمِنْهُمْ مَنْ اَرْسَلْنا عَلَیْهِ حاصِبًا | برای بعضی از آنان مانند قوم لوط طوفان شن فرستادیم |
وَ مِنْهُمْ مَنْ اَخَذَتْهُ الصَّیْحَهُ | و بعضی مثل قوم ثمود را صاعقه آسمانی گرفتارکرد، |
وَ مِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنا بِهِ الْاَرْضَ | و کسانی چون قارون بودند که آنان را در زمین فرو بردیم |
وَ مِنْهُمْ مَنْ اَغْرَقْنا | و بعضی از آنها را همچون فرعونیان غرق کردیم |
وَ ما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ | و خدا هرگز به ایشان ستم نمیکرد، |
وَ لٰکِنْ کانوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمونَ (40) | بلکه خودشان به خویشتن ظلم میکردند.[i] |
[i] در این آیهی، انواع چهارگانهی عذاب الهی را یکجا شرح میدهد و خلاصه ماجرای اقوام فاسد گذشته را بیان میفرماید. همه این مردم به دلیل ستمگری دچار عذاب شدند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- خدای یکتا را بپرستید و به روز قیامت امیدوار باشید و در زمین سرکشی و فساد نکنید؛ شیطان کارهای زشت بدکاران را زیبا جلوه داده و آنان را از راه حق باز داشته است، خدا هرگز به مردم ستم نمیکند، بلکه خودشان به خویشتن ظلم میکنند.