این نوشتار شامل سوره لقمان آیات 10 تا 11 از قرآن کریم است که به توصیف آفرینش آسمان‌ها و زمین و انواع مخلوقات توسط خداوند می‌پردازد. این آیات تأکید می‌کنند که نظام هستی بر اساس حکمت الهی پایه‌ریزی شده و تنها خداوند متعال، قادر است چنین نظامی را بیافریند. در این آیات، خداوند متعال مشرکان را به چالش می‌کشد تا نشان دهند کدام خدایان دیگری چنین نظامی آفریده‌اند. این آیات دعوتی است به تفکر در آفرینش و شناخت حکمت و قدرت بی‌نظیر خداوند عظیم الشان.
و در زمین کوه‌هایی قرار داد تا ثابت شود و شما را نلرزاند
وَ بَثَّ فیها مِنْ کُلِّ دابَّهٍ
و در آن انواع جانداران را پراکنده کرد؛
وَ اَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً
و از آسمان آب را فرو فرستادیم؛
فَاَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَریمٍ (10)
و در آن از هرگونه گیاه ارزشمندی رویاندیم
هٰذا خَلْقُ اللّهِ
این آفرینش خداست؛
فَاَرونى ماذا خَلَقَ الَّذینَ مِنْ دونِهى
حال به من نشان دهید، آنانکه غیر خدایند، چه چیز را آفریدند؟
بَلِ الظّالِمونَ فى ضَلالٍ مُبینٍ (11)
بلکه ستمکاران در گمراهی آشکاری هستند.
[i] نظام کیهانی بر اساس تعادل بین دو نیرو استوار است. اول نیروی جاذبه و دوم نیروی گریز از مرکز. همه کرات آسمانی، بدون استثنا در مدارهایی در حرکتند و به همین جهت نیروی گریز از مرکز را دارند. اگر یکی از این دو نیرو نبود، نظام موجود متلاشی می‌شد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
خداوند، آسمان‌ها را بدون ستون‌های قابل مشاهده، آفرید و در زمین کوه‌هایی قرار داد تا ثابت شود و شما را نلرزاند و در آن انواع جانداران را پراکنده کرد و از آسمان آب را فرو فرستاد و در آن از هرگونه گیاه ارزشمند رویاند؛ این آفرینش خداست؛ حال به من نشان دهید، آنانکه غیر خدایند، چه چیز را آفریدند؟ ستمکاران در گمراهی آشکاری هستند.
