این صفحه حاوی سوره لقمان آیات 33 تا 34 از قرآن مجید است که به هشدار و توجه به روز قیامت می‌پردازد. در این دو آیه، خداوند متعال مردم را به پرهیزکاری و تقوا سفارش میکند و از روزی هشدار میدهد که نه پدری می‌تواند به جای فرزندش کاری انجام دهد و نه فرزندی می‌تواند به جای پدر. این آیات بیان می‌کنند که تنها اعمال خود هر فرد در روز قیامت در برابرش حجت خواهد بود و انسان باید خود را برای آن روز آماده کند. در پایان این آیات، بر این نکته تأکید می‌شود که علم به آن روز نزد خداست و انسان‌ها نمی‌دانند چه اتفاقی در انتظارشان است.
و از روزی بترسید که نه پدر برای فرزندش کاری میکند،
وَ لامَوْلودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِه‌ى شَیْئًا
و نه فرزند برای پدر، کاری انجام میدهد؛
اِنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ
وعده‌ی خدا درست و بر حق است؛
فَلا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا
بنابراین مبادا، این زندگی دنیا، شما را بفریبد!
وَ لایَغُرَّنَّکُمْ بِاللّهِ الْغَرورُ (33)
و مبادا آن فریبکار، شما را در برابر خدا جسور کند!
اِنَّ اللّهَ عِنْدَهو عِلْمُ السّاعَهِ
مسلّماً علم به قیامت نزد خداست؛
وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِى الْاَرْحامِ
و باران را فرو می‌فرستد و آنچه را در رَحِم‌هاست، می‌داند؛
وَ ما تَدْرى نَفْسٌ ماذا تَکْسِبُ غَدًا
و کسی نمی‌داند فردا چه چیز را به دست می‌آورد؛
وَ ما تَدْرى نَفْسٌ بِاَیِ اَرْضٍ تَموتُ
و کسی نمی‌داند در کدامین سرزمین می‌میرد؛
اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (34)
ولی خدا دانایی آگاه است[i] و همه‌ی اینها را می‌داند.
[i] «غیث»باران معمولی نیست، در عربی چند اسم برای «باران» هست، «مطر» به معنای باران ملایم، «وابل» یعنی باران تند، «غیث» یعنی بارانی که بر اثر دعا و استغاثه جاری می شود، یعنی فقط خدا می داند درخواست چه کسی برای باران اجابت می شود. منظور از «ما فی الارحام»، فقط شناختن جنسیت جنین نیست، بلکه منظور ویژگیهای دقیقی است که در ساختار بدن جنین وجود دارد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است :
تقوای الهی داشته باشید و از روزی بترسید که نه پدر برای فرزندش کاری میکند، و نه فرزند برای پدر، کاری انجام میدهد؛ وعده‌ی خدا درست و بر حق است؛ بنابراین مبادا، این زندگی دنیا، شما را بفریبد! و مبادا آن فریبکار، شما را در برابر خدا جسور کند! مسلّماً علم به قیامت نزد خداست و باران را فرو می‌فرستد و آنچه را در رَحِم‌هاست، می‌داند و کسی نمی‌داند فردا چه چیز را به دست می‌آورد و کسی نمی‌داند در کدامین سرزمین می‌میرد ولی خدا دانایی آگاه است.
