
این مقاله، سوره سجده آیات 1 تا 5 از کلام الله مجید را ارائه میدهد. در این آیات، خداوند ویژگیهای قرآن کریم را بیان میکند و یادآور میشود که اوست که جهان را آفریده و اداره میکند. همچنین، درباره قدرت مطلق خداوند و اینکه انسان باید در برابر او خضوع و خشوع داشته باشد، سخن میگوید. امید است این تفسیر مختصر بتواند پیام قرآن کریم را بهتر به مخاطبان منتقل کند.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
الم (1) | حروف[i] الف لام میم |
تَنْزیلُ الْکِتابِ لارَیبَ فیهِ | نازل شدن این کتاب که تردیدی در آن نیست، |
مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ (2) | از جانب صاحب اختیار جهانیان است |
اَمْ یَقولونَ افْتَراهُ | البتّه کافران میگویند: که آن را به دروغ ساخته، چنین نیست |
بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا | بلکه آن حق است، از جانب خدای تو، تا مردمی را هشدار دهی |
ما اَتاهُمْ مِنْ نَذیرٍ مِنْ قَبْلِکَ | که پیش از تو، هشدار دهندهای برایشان نیامده، |
لَعَلَّهُمْ یَهْتَدونَ (3) | تا هدایت شوند |
اَللّهُ الَّذى خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما فى سِتَّهِ اَیّامٍ | خدا کسی است که آسمانها و زمین و آنچه در بین آنهاست را در شش دوره زمانی آفرید و تکامل داد؛ |
ثُمَّ اسْتَویٰ عَلَى الْعَرْشِ | سپس بر عرش قرار گرفت؛ |
ما لَکُمْ مِنْ دونِهى مِنْ وَلِىٍّ وَ لاشَفیعٍ | غیر از او هیچ سرپرست و شفاعت کنندهای ندارید؛ |
اَفَلا تَتَذَکَّرونَ (4) | آیا پند و عبرت نمیگیرید؟ |
یُدَبِّرُ الْاَمْرَ مِنَ السَّماءِ اِلَى الْاَرْضِ | از آسمان تا زمین، امور را تدبیر میکند؛ |
ثُمَّ یَعْرُجُ اِلَیْهِ | سپس به سوی او بالا میرود، |
فى یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهو اَلْفَ سَنَهٍ | در روزی برابر هزار سال، |
مِمّا تَعُدّونَ (5) | بر همان مبنای سالی که شما، میشمارید.[ii] |
[i] شرح مربوط به «حروف مقطّعه» را در پی نوشت مربوط به اولین آیه از سوره بقره، مطالعه فرمایید.
[ii] انسان بیهوده دلواپس آینده است و مرتب می گوید آینده من چه می شود. بر اساس این آیه برنامه ریزی امور جهان توسط خدای حکیم انجام می گردد و جای نگرانی برای انسان مؤمن نیست در پایان آیه فرموده است: در زمانی برابر هزار سال بر مبنایی که شما می شمارید همه چیز به سوی خدا بالا می رود. شاید این اشاره ای باشد به پایان حیات دنیایی زیرا در آیات متعددی به این نکته اشاره شده که «الی اللّه تُرجعُ الامور» یعنی «همه امور به سوی خدا باز می گردد».
خوب است :