در این مقاله سوره سجده آیات 10 تا 20 از قرآن کریم که درباره مرگ، قیامت، حسابرسی اعمال و پاداش و مجازات صحبت میکند، به همراه ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات به بیان سرنوشت انسانها پس از مرگ، تردید و انکار کافران درباره معاد، پشیمانی مجرمان و توبه آنها در قیامت، هشدار به عاقبت کفر و گناه و وعده الهی به بهشت برای مؤمنان صالح میپردازد. با مطالعه این آیات با دیدگاه قرآن در مورد این مسائل مهم و حیاتی بیشتر آشنا میشویم و میتوانیم درسهای ارزشمندی از آن بیاموزیم.
| وَ قالوا اَئِذا ضَلَلْنا فِى الْاَرْضِ | و گفتند: «وقتی مُردیم و در زمین ناپدید شدیم، |
| اَئِنّا لَفى خَلْقٍ جَدیدٍ | واقعاً آیا باز هم، آفرینش تازهای خواهیم داشت؟» |
| بَلْ هُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ کافِرونَ (10) | بلکه آنان به دیدار صاحب اختیارِ خویش، کافرند |
| قُلْ یَتَوَفّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذى وُکِّلَ بِکُمْ | بگو: «فرشتهی مرگ که مأمور بر شماست، جانتان را میگیرد، |
| ثُمَّ اِلیٰ رَبِّکُمْ تُرْجَعونَ (11) | سپس به سوی صاحب اختیارتان بازگردانده میشوید» |
| وَ لَوْ تَریٰ اِذِ الْمُجْرِمونَ | اگر ببینی هنگامی را که مجرمان |
| ناکِسوا رُئوسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ | در حضور خدای خود سرافکندهاند، میگویند: |
| رَبَّنا اَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا فَارْجِعْنا | «خدایا ! حقیقت را دیدیم وشنیدیم پس ما را بازگردان |
| نَعْمَلْ صالِحًا اِنّا موقِنونَ (12) | تا کار شایسته انجام دهیم، ما اکنون یقین داریم» |
| وَ لَوْ شِئْنا لَآتَیْنا کُلُّ نَفْسٍ هُداها | و اگر میخواستیم، همه را هدایت میکردیم. |
| وَ لٰکِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنّى | امّا این سخن از جانب من قطعی است |
| لَاَمْلَاَنَّ جَهَنَّمَ مِنَالْجِنَّهِ وَالنّاسِ اَجْمَعینَ (13) | که حتماً جهنّم را از جنّ و انس، پر خواهم کرد[i] |
| فَذوقوا بِما نَسیتُمْ لِقاءَ یَوْمِکُمْ هٰذا | پس آتش را بچشید؛ به خاطر آنکه دیدار این روز را از یاد بردید؛ |
| اِنّا نَسیناکُمْ | که ما نیزشما را از یاد بردهایم؛ |
| وَذوقوا عَذابَ الْخُلْدِ بِماکُنْتُمْ تَعْمَلونَ (14) | حال به سبب کارهایتان، مجازاتِ ماندگار را بچشید |
| اِنَّما یُؤْمِنُ بِآیاتِنَا الَّذینَ | تنها کسانی به آیاتمان ایمان میآورند که |
| اِذا ذُکِّروا بِها خَرّوا سُجَّدًا | چون آیات به آنها یادآروی شود، به سجده میافتند ؛ |
| وَ سَبَّحوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لایَسْتَکْبِرونَ (15) | و با ستایش خدا، او را تسبیح میگویند و تکبّر ندارند |
| تَتَجافیٰ جُنوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ | از بستر خواب -برای نماز شب- بر میخیزند |
| یَدْعونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا | خدای خود را با بیم و امید میخوانند |
| وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقونَ (16) | و از آنچه روزیشان کردهایم، انفاق میکنند |
| فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما اُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ اَعْیُنٍ | کسی نمیداند چه هدایای خوبی برای او پنهان شده، |
| جَزاءً بِما کانوا یَعْمَلونَ (17) | این هدایا، پاداش کارهایشان است |
| اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِنًا کَمَنْ کانَ فاسِقًا | آیا کسی که مؤمن است، مانند شخص بدکار است؟ |
| لا یَسْتَوونَ (18) | نه، آنها برابر نیستند |
| اَمَّا الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ | امّا کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، |
| فَلَهُمْ جَنّاتُ الْمَأْویٰ | باغ های بهشتی برای پذیرایی از آنها آماده شده، |
| نُزُلًابِما کانوا یَعْمَلونَ (19) | که هدیهای است متناسب با اعمالشان |
| وَ امّا الَّذینَ فَسَقوا فَمَأْواهُمُ النّارُ | و امّا کسانی که نافرمانی کردند، جایگاهشان آتش است؛ |
| کُلَّما اَرادوا اَنْ یَخْرُجوا مِنْها اُعیدوا فیها | هربار بخواهند از آن خارج شوند، باز در آن انداخته میشوند؛ |
| وَ قیلَ لَهُمْ ذوقوا عَذابَ النّارِ | و به آنان گفته میشود: «مجازات آتشی را بچشید، |
| الَّذى کُنْتُمْ بِهى تُکَذِّبونَ (20) | که آن را دروغ میشمردید». |
[i] خبر پر شدن جهنم، برای ما ترسناک و ناامید کننده است ولی خبر خوب این است که در قرآن هرگز به بزرگی جهنم اشارهای نشده است، بر خلاف بهشت که خداوند فرموده است: عرض آن به اندازه بزرگی آسمانها و زمین است، یعنی حدود 15 میلیارد سال نوری، البته آسمانها هم اکنون در حال بزرگ شدن است و شاید معنای آیه این است که بهشت الهی هر لحظه بزرگتر میشود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- تنها کسانی به آیات ما ایمان میآورند که چون آیات به آنها یادآوری شود، به سجده میافتند و با ستایش خدا، او را تسبیح میگویند و تکبّر ندارند؛ از بستر خواب -برای نماز شب- بر میخیزند؛ خدای خود را با بیم و امید میخوانند و از آنچه روزیشان کردهایم، انفاق میکنند؛ آنان نمیداند چه هدایای خوبی برایشان پنهان شده، این هدایا، پاداش کارهایشان است ؛ باغ های بهشتی برای پذیرایی از آنها آماده شده، که هدیهای است متناسب با اعمالشان
