در این مقاله، سوره أحزاب آیات 21 تا 27 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات درباره شجاعت و ایمان مؤمنان در جنگ احزاب و نصرت الهی بر آنان و همچنین سرانجام کافران و منافقان سخن میگویند. در این آیات همچنین پیامبر اکرم (ص) به عنوان الگویی برتر برای مؤمنان معرفی شده است. خواندن این آیات برای آشنایی با دلاوریهای صحابه و پیروزی نهایی حق بر باطل سودمند است.
| لَقَدْ کانَ لَکُمْ فى رَسولِ اللّهِ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ | قطعاً پیامبر خدا، برای شما سرمشقی نیکو است |
| لِمَنْ کانَ یَرْجُو اللّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ | برای هر کس که به خدا و روز قیامت امید دارد |
| وَ ذَکَرَ اللّهَ کَثیرًا (21) | و خدا را فراوان یاد میکند |
| وَ لَمّا رَاَى الْمُؤْمِنونَ الْاَحْزابَ | و هنگامی که مؤمنان دستههای دشمن را دیدند |
| قالوا هٰذا ما وَعَدَنَا اللّهُ وَ رَسولُهو | گفتند: «این است آنچه خدا و پیامبر او به ما وعده داده بود |
| وَ صَدَقَ اللّهُ وَ رَسولُهو | و خدا و پیامبرش راست گفتند»، |
| وَ ما زادَهُمْ اِلّا ایمانًا وَ تَسْلیمًا (22) | و شرایط جنگی، ایمان و فرمانبری آنان را افزایش داد |
| مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ | از مؤمنان کسانی هستند که |
| صَدَقوا ما عاهَدوا اللّهَ عَلَیْهِ | به عهد الهی، صادقانه وفا کردند. |
| فَمِنْهُمْ مَنْ قَضیٰ نَحْبَهو | بعضی از آنان به پیمانشان وفا کردند |
| وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ | و بعضی هنوز در انتظارند |
| وَ ما بَدَّلوا تَبْدیلًا (23) | و هرگز تغییری در عهد و پیمانِ خود ندادند |
| لِیَجْزِیَ اللّهُ الصّادِقینَ بِصِدْقِهِمْ | تا خدا راستگویان را به سبب راستی آنان، پاداش دهد |
| وَیُعَذِّبَ الْمُنافِقینَ اِنْ شاءَ اَوْ یَتوبَ عَلَیْهِمْ | و اگر بخواهد، منافقان را مجازات کند، یا توبه آنان را بپذیرد |
| اِنَّ اللّهَ کانَ غَفورًا رَحیمًا (24) | که خدا همواره آمرزندهای مهربان است |
| وَ رَدَّ اللّهُ الَّذینَ کَفَروا بِغَیْظِهِمْ | و خدا، کافران را در حالی که خشمگین بودند، بازگرداند؛ |
| لَمْ یَنالوا خَیْرًا | بیآنکه به نتیجهی خوبی رسیده باشند؛ |
| وَ کَفَى اللّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ | و خداوند، مؤمنان را از جنگ بینیاز ساخت؛ |
| وَ کانَ اللّهُ قَوِیًّا عَزیزًا (25) | و همواره خداوند نیرومندی توانا است |
| وَ اَنْزَلَ الَّذینَ ظاهَروهُمْ مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ مِنْ صَیاصیهِمْ | و خدا گروهی از اهل کتاب را که پشتیبان آن کافرین بودند، از دژهایشان فرود آورد؛ |
| وَ قَذَفَ فى قُلوبِهِمُ الرُّعْبَ | و در دلهایشان، ترس انداخت ؛ |
| فَریقًا تَقْتُلونَ وَ تَأْسِرونَ فَریقًا (26) | پس گروهی از آنان را کشتید و گروهی را اسیر کردید |
| وَ اَوْرَثَکُمْ اَرْضَهُمْ وَ دِیارَهُمْ وَ اَمْوالَهُمْ | و زمینها و خانهها و اموالشان به شما رسید؛ |
| وَ اَرْضًا لَمْ تَطَئوها | و زمینهایی را بدونِ لشکرکِشی، به شما داد؛ |
| وَ کانَ اللّهُ عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرًا (27) | و همواره خدا بر هر کاری تواناست. |
خوب است :