| لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ الْمُنافِقونَ وَ الَّذینَ فى قُلوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفونَ فِى الْمَدینَهِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ | اگر منافقان و بیماردلان و شایعه‌پراکنان در شهر، از کارهایشان دست برندارند، حتماً تو را بر ضدّ آنان، برمی‌انگیزیم؛ |
| ثُمَّ لایُجاوِرونَکَ فیها اِلّا قَلیلًا (60) | سپس جز زمان کمی نمی‌توانند در کنارت، زنده بمانند |
| مَلْعونینَ اَیْنَ ما ثُقِفوا | آنان لعنت شده‌اند، هر جا مشاهده شوند؛ |
| اُخِذوا وَ قُتِّلوا تَقْتیلًا (61) | دستگیر شده و به سختی به قتل می‌رسند |
| سُنَّهَ اللّهِ فِى الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ | سنّت الهی، درباره‌ی گذشتگان نیز همین گونه بوده؛ |
| وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّهِ اللّهِ تَبْدیلًا (62) | و هرگز برای سنّت الهی تغییری نخواهی یافت |
| یَسْاَلُکَ النّاسُ عَنِ السّاعَهِ | مردم از تو درباره‌ی زمان برپایی قیامت می‌پرسند؛ |
| قُلْ اِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ | بگو: «علم آن، تنها نزد خداست؛ |
| وَ ما یُدْریکَ لَعَلَّ السّاعَهَ تَکونُ قَریبًا (63) | و تو چه می‌دانی، شاید قیامت نزدیک باشد؟» |
| اِنَّ اللّهَ لَعَنَ الْکافِرینَ وَ اَعَدَّ لَهُمْ سَعیرًا (64) | خدا کافران را لعنت کرده، و برایشان، آتشی سوزان آماده نموده |
| خالِدینَ فیها اَبَدًا | در حالی که در آنجا همیشه ماندگارند؛ |
| لا یَجِدونَ وَلِیًّا وَ لانَصیرًا (65) | هیچ یار و یاوری را نمی‌یابند |
| یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجوهُهُمْ فِى النّارِ | روزی که چهره‌ی آنان را در آتش می‌گردانند |
| یَقولونَ یا لَیْتَنا اَطَعْنَا اللّهَ وَ اَطَعْنَا الرَّسولَا (66) | گویند: «ایکاش از خدا و رسولش اطاعت کرده بودیم» |
| وَ قالوا رَبَّنا اِنّا اَطَعْنا سادَتَنا وَ کُبَراءَنا | و می‌گویند: «خدایا، ما از پیشوایان و بزرگانمان اطاعت کردیم |
| فَاَضَلّونَا السَّبیلَا (67) | ولی آنها ما را گمراه نمودند[i] |
| رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ | خدایا ! مجازات آنان را دوچندان نما |
| وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبیرًا (68) | و لعنتشان را بسیار زیادکن». |
