در این مقاله، سوره أحزاب آیات ۶۹ تا ۷۳ از قرآن کریم و ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات درباره ارزش انسان نزد خداوند، توصیه به تقوا و راستگویی، پاداش اطاعت از خدا و پیامبر، قبول مسئولیت توسط انسان، مجازات منافقان و مشرکان و توبه مؤمنان سخن می‌گویند. این مطالب نکات مهم اخلاقی و اعتقادی برای مؤمنان را در بر دارند.
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا
ای کسانی که ایمان آورده‌اید،
لا تَکونوا کَالَّذینَ آذَوْا موسیٰ
مانند کسانی که موسیٰ را اذیّت کردند وتهمت زدند، نباشید؛
فَبَرَّاَهُ اللّهُ مِمّا قالوا
سپس خدا موسیٰ را از آنچه گفتند مبرّا ساخت
وَ کانَ عِنْدَ اللّهِ وَجیهًا (۶۹)
و او نزد «خداوند» آبرومند است
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا اتَّقوا اللّهَ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، تقوای الهی داشته باشید؛
[i] «امانت الهی» چیست؟ به نظر می‌رسد «امانت»، همان آزادی و اختیار انسان در انجام کار خیر و شر باشد. قرآن بارها بیان نموده که همه موجودات از دستورات الهی پیروی می‌کنند و فقط انسان است که می‌تواند در این دنیا نافرمانی کند. البته این اختیار هم موقتی است و با مرگ، پایان می‌پذیرد همانگونه که امانتی که نزد انسان است موقتی است و باید به صاحبش برگردانده شود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
تقوای الهی داشته باشید و سخن به درستی و راستی بگویید تا خدا اعمالتان را اصلاح کند و گناهانتان را بیامرزد؛ و هر کس از خدا اطاعت کند، قطعاً به رستگاری بزرگی رسیده است ؛ ما امانت الهی را که همان آزادی عمل است، بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، ولی آن را نپذیرفتند و از آن هراسناک شدند؛ ولی انسان آن را قبول کرد؛ واقعاً او ستمگری نادان است
