| وَ لَقَدْ آتَیْنا داوودَ مِنّا فَضْلًا | همانا به داوود از جانب خویش فضل بزرگی بخشیدیم |
| یا جِبالُ اَوِّبى مَعَهو وَ الطَّیْرَ | که گفتیم:«ای کوه‌ها و ای پرندگان، در تسبیح با او، هم صدایی کنید |
| وَ اَلَنّا لَهُ الْحَدیدَ (10) | و برای او آهن را نرم گرداندیم» |
| اَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ وَ قَدِّرْ فِى السَّرْدِ | به داوود گفتیم:«زره‌های کامل بساز و بافت آنها را یکنواخت کن |
| وَ اعْمَلوا صالِحًا اِنّى بِما تَعْمَلونَ بَصیرٌ (11) | و کار شایسته انجام دهید که من به اعمال شما بینا هستم» |
| وَ لِسُلَیْمانَ الرّیحَ | و باد را تحت فرمان سلیمان قرار دادیم؛ |
| غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ | که هر صبح و عصر، راهی یک ماهه را طّی می‌کرد؛ |
| وَ اَسَلْنا لَهو عَیْنَ الْقِطْرِ | و چشمه‌ی مس را برایش جاری ساختیم |
| وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِاِذْنِ رَبِّهى | و بعضی از جنّیان، به اذن الهی، نزد او کار می‌کردند ؛ |
| وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ اَمْرِنا | و هر کدام از آنان، که از فرمان ما، سر‌پیچی می‌کرد؛ |
| نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعیرِ (12) | از عذاب سوزان، به او می‌چشاندیم |
| یَعْمَلونَ لَهو ما یَشاءُ مِنْ مَحاریبَ وَ تَماثیلَ | هرچه می‌خواست، برایش‌می‌ساختند، از معابد و مجسّمه‌‌ها |
| وَ جِفانٍ کَالْجَوابِ وَ قُدورٍ راسِیاتٍ | و ظروفی بزرگ مانند حوضچه و دیگ‌هایی پابرجا؛ |
| اِعْمَلوا آلَ داوودَ شُکْرًا | ای خاندان داوود! شکر کنید |
| وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکورُ (13) | ولی عدّه‌ی کمی از بندگانم، شکرگزارند |
| فَلَمّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ | سپس چون بر “سلیمان” مرگ را مقرّر داشتیم |
| ما دَلَّهُمْ عَلیٰ مَوْتِهى | هیچکس آن جنّیان را، از مرگ او آگاه نکرد، |
| اِلّا دابَّهُ الْاَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَاَتَهو | جز موریانه‌ای که عصایش را می‌خورد؛ |
| فَلَمّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ اَنْ لَوْ کانوا یَعْلَمونَ الْغَیْبَ | هنگامی که به زمین افتاد، جنّیان پی بردند که اگر غیب می‌دانستند، |
| ما لَبِثوا فِى الْعَذابِ الْمُهینِ (14) | در آن رنج خفّت‌بار، نمی‌ماندند. |
