در این مقاله، سوره فاطر آیات 29 تا 39 از قرآن کریم و ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات به موضوعاتی همچون اهمیت نماز، انفاق و امیدواری به سود تجارت پاک در دنیا، توصیف بهشت برای نیکوکاران و توصیف جهنم برای بدکاران، ستایش خداوند، و هشدار نسبت به کفر و ناسپاسی می‌پردازند. این آیات بخشی از آموزه‌های مهم قرآن درباره زندگی دنیوی و اخروی انسان هستند، باشد که با عمل به این توصیه ها و نصایح از رستگاران باشیم.
| اِنَّ الَّذینَ یَتْلونَ کِتابَ اللّهِ | به یقین، کسانی که آیات کتاب الهی را می‌خوانند |
| وَ اَقامُوا الصَّلاهَ | و نماز را برپا می‌دارند |
| وَ اَنْفَقوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَهً | و از آنچه روزیشان داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق می‌کنند |
| یَرْجونَ تِجارَهً لَنْ تَبورَ (29) | به تجارتی که هرگز زیان ندارد، امید دارند |
| لِیُوَفِّیَهُمْ اُجورَهُمْ وَ یَزیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهى | تا خدا پاداشی کامل به آنها بدهد، و بر آنان از کرمش بیفزاید |
| اِنَّهو غَفورٌ شَکورٌ (30) | زیرا او آمرزنده‌ای قدرشناس است[i] |
| وَ الَّذى اَوْحَیْنا اِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ | آنچه از کتاب که به تو وحی کردیم، |
| هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِما بَیْنَ یَدَیْهِ | قطعاً حق است و کتابهای آسمانی قبلی را تأیید می‌کند. |
| اِنَّ اللّهَ بِعِبادِه‌ى لَخَبیرٌ بَصیرٌ (31) | بی‌گمان خدا نسبت به بندگانش، بسیار آگاه و بیناست |
| ثُمَّ اَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا | سپس این قرآن را برای بندگان برگزیده خود، به ارث گذاشتیم |
| فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِه‌ى وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ | امّا بعضی از آنان بر خود ستم کردند و بعضی دیگر میانه‌رو هستند، |
| وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِاِذْنِ اللّهِ | و بعضی دیگر با لطف خدا،در کارنیک، از دیگران سبقت می‌گیرند |
| ذٰلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبیرُ (32) | و این همان، لطف بزرگ الهی است |
| جَنّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلونَها | باغ‌هایی ماندگار که در آنها وارد می‌شوند |
| یُحَلَّوْنَ فیها مِنْ اَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا | در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته می‌شوند |
| وَ لِباسُهُمْ فیها حَریرٌ (33) | و لباسشان در آنجا از حریر و پرنیان است |
| وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ | بهشتیان گویند: «ستایش برای خدایی است که اندوه ما را برطرف کرد، |
| اِنَّ رَبَّنا لَغَفورٌ شَکورٌ (34) | که خدای ما آمرزنده‌ای قدرشناس است |
| اَلَّذى اَحَلَّنا دارَ الْمُقامَهِ مِنْ فَضْلِهى | همان کسی که از کرمش ما را در سرای ابدی جای داد |
| لا یَمَسُّنا فیها نَصَبٌ | که در آنجا، به ما هیچ رنجی نمی‌رسد |
| وَ لا یَمَسُّنا فیها لُغوبٌ (35) | و هرگز خسته و افسرده نمی‌شویم» |
| وَ الَّذینَ کَفَروا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ | ولی برای منکرانِ حقیقت، آتش جهنّم است؛ |
| لا یُقْضیٰ عَلَیْهِمْ فَیَموتوا | در آنجا نه حکم مرگ برایشان صادر می‌شود تا بمیرند، |
| وَ لایُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها | و نه از مجازات آنها کاسته می‌شود |
| کَذٰلِکَ نَجْزى کُلَّ کَفورٍ (36) | ما، این‌گونه اشخاصِ ناسپاس را، جزا می‌دهیم |
| وَ هُمْ یَصْطَرِخونَ فیها | و در آنجا آنان با فریاد کمک می‌طلبند و می‌گویند : |
| رَبَّنا اَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحًا | «خداوندا ، ما را خارج کن تا کاری شایسته انجام دهیم؛ |
| غَیْرَ الَّذى کُنّا نَعْمَلُ | غیر از آنچه که قبلاً می‌کردیم». |
| اَوَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فیهِ مَنْ تَذَکَّرَ | آیا به شما عمر کافی ندادیم تا هر کس بتواند عبرت بگیرد؟ |
| وَ جاءَکُمُ النَّذیرُ | و آیا برایتان هشداردهنده نیامد؟ |
| فَذوقوا فَما لِلظّالِمینَ مِنْ نَصیرٍ (37) | پس عذاب را بچشید؛ برای ستمگران هیچ یاوری نیست |
| اِنَّ اللّهَ عالِمُ غَیْبِ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ | مسلّماً خدا پنهانی‌های آسمان‌ها و زمین را می‌داند. |
| اِنَّهو عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (38) | حقیقتاً او از درون سینه‌ها آگاه است |
| هُوَ الَّذى جَعَلَکُمْ خَلائِفَ فِى الْاَرْضِ | اوست که شما را در این زمین جانشین گذشتگان قرار داد |
| فَمَنْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهو | پس هر کس کفر ورزد، فقط به خود زیان رسانده |
| وَ لایَزیدُ الْکافِرینَ کُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ اِلّا مَقْتًا | و این ناسپاسی کافران، چیزی جز خشم، نزد خدا نمی‌افزاید؛ |
| وَ لایَزیدُ الْکافِرینَ کُفْرُهُمْ اِلّا خَسارًا (39) | و برای خودشان هم، جز زیان نمی‌افزاید. |
[i] شکور بر وزن فَعول، صفت مشبه است و نشانه استمرار است. یعنی اگر یک کار خوب انجام دهی، خدا همواره قدرشناسی می‌کند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- به یقین، کسانی که آیات کتاب الهی را می‌خوانند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه روزیشان داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق می‌کنند، به تجارتی که هرگز زیان ندارد، امید دارند تا خدا پاداشی کامل به آنها بدهد، و بر آنان از کرمش بیفزاید زیرا او آمرزنده‌ای قدرشناس است
