| وَ قالَ الَّذى آمَنَ یا قَوْمِ | و باز، کسی که ایمان آورده بود، گفت: «ای قوم ! |
| اتَّبِعونِ اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ (38) | از من پیروی کنید تا شما را به راه راست هدایت کنم |
| یا قَوْمِ اِنَّما هٰذِهِ الْحَیاهُ الدُّنْیا مَتاعٌ | ای قوم من، این زندگی دنیا تنها، کالایی است |
| وَ اِنَّ الْآخِرَهَ هِیَ دارُ الْقَرارِ (39) | و در حقیقت آخرت، خانه همیشگی ما است[i] |
| مَنْ عَمِلَ سَیِّئَهً فَلا یُجْزى اِلّا مِثْلَها | هر کس کار بدی کند، به همان اندازه کیفر می‌یابد |
| وَ مَنْ عَمِلَ صالِحًا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثیٰ | و هر کس کار شایسته انجام دهد، چه مرد باشد و چه زن، |
| وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولٰئِکَ یَدْخُلونَ الْجَنَّهَ | در حالی که مؤمن است، داخل بهشت می‌شود |
| یُرْزَقونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ (40) | و در آنجا، بی حساب روزی داده می‌شوند |
| وَ یا قَوْمِ ما لى اَدْعوکُمْ اِلَى النَّجاهِ | ای قوم ! چرا وقتی شما را به راه نجات دعوت می‌کنم، |
| وَ تَدْعونَنى اِلَى النّارِ (41) | شما مرا تهدید می‌کنید و به آتش دعوت می‌کنید!؟ |
| تَدْعونَنى لِاَکْفُرَ بِاللّهِ وَ اُشْرِکَ بِه‌ى | دعوتم می‌کنید تا به خدا کافر شوم و برای او شریک آورم |
| ما لَیْسَ لى بِه‌ى عِلْمٌ | چیزی را که مرا به آن، دانشی نیست |
| وَ اَنَا اَدْعوکُمْ اِلَى الْعَزیزِ الْغَفّارِ (42) | ولی من شما را به سوی آن توانای بسیار آمرزنده، دعوت می‌کنم |
| لا جَرَمَ اَنَّ ما تَدْعونَنى اِلَیْهِ | به یقین، آنچه مرا به آن دعوت می‌کنید، |
| لَیْسَ لَهو دَعْوَهٌ فِى الدُّنْیا وَ لافِى الْـآخِرَهِ | نه در دنیا و نه در آخرت، سزاوار دعوت نیست؛ |
| وَ اَنَّ مَرَدَّنا اِلَى اللّهِ | و بدانید که برگشت همه‌ی ما به سوی خداست؛ |
| وَ اَنَّ الْمُسْرِفینَ هُمْ اَصْحابُ النّارِ (43) | و حتماً اسرافکاران، اهل آتشند |
| فَسَتَذْکُرونَ ما اَقولُ لَکُمْ | پس به زودی، آنچه را به شما می‌گویم، به یاد خواهید آورد؛ |
| وَ اُفَوِّضُ اَمْرى اِلَى اللّهِ | ولی من، کارم را به خدا می‌سپارم؛ |
| اِنَّ اللّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ (44) | که قطعاً خدا به حال بندگان خود، بیناست» |
| فَوَقاهُ اللّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَروا | پس خداوند، او را از توطئه های بد آنان، حفظ کرد |
| وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سوءُ الْعَذابِ (45) | و مجازات سخت به فرعونیان رسید. |
