| وَ یَوْمَ یُحْشَرُ اَعْداءُ اللّهِ اِلَى النّارِ فَهُمْ یوزَعونَ (19) | و روزی که دشمنان خدا را جمع و به سوی آتش روانه میکنند |
| شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ اَبْصارُهُمْ وَ جُلودُهُمْ بِما کانوا یَعْمَلونَ (20) | گوش و چشم و پوستشان، بر ضدّ آنها گواهی دهد و کارهای آنان را افشا میکنند |
| وَ قالوا لِجُلودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا | آنان به پوست خود میگویند: «چرا بر ضدّ ما گواهی دادید؟» |
| قالوا اَنْطَقَنَا اللّهُ الَّذى اَنْطَقَ کُلَّ شَىْءٍ | پاسخ میشنوند: «خدایی ما را گویا کرد که هر چیز را گویا نموده |
| وَ هُوَ خَلَقَکُمْ اَوَّلَ مَرَّهٍ | و او شما را نخستین بار آفرید |
| وَ اِلَیْهِ تُرْجَعونَ (21) | و به سوی او بازگردانده میشوید». |
| وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَتِرونَ اَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَ لااَبْصارُکُمْ وَ لاجُلودُکُمْ | ولی شما در هنگام گناه هراسی نداشتید از این که گوش و چشم و پوستتان، بر ضدّ شما گواهی دهند، |
| وَ لٰکِنْ ظَنَنْتُمْ | بلکه گمان میکردید، |
| اَنَّ اللّهَ لایَعْلَمُ کَثیرًا مِمّا تَعْمَلونَ (22) | خدا بسیاری از کارهایتان را نمیداند |
| اَنَّ اللّهَ لایَعْلَمُ کَثیرًا مِمّا تَعْمَلونَ (22) | که خدا بسیاری از آنچه را انجام میدهید، نمیداند |
| وَ ذٰلِکُمْ ظَنُّکُمُ الَّذى ظَنَنْتُمْ بِرَبِّکُمْ | و همین گمان باطلی که دربارهی خداوند داشتید، |
| اَرْداکُمْ فَاَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرینَ (23) | موجب هلاکت شما شد و سرانجام از زیانکاران شُدید |
| فَاِنْ یَصْبِروا فَالنّارُ مَثْوًى لَهُمْ | آتش جایگاه آنها است، خواه صبر کنند، خواه نکنند؛ |
| وَ اِنْ یَسْتَعْتِبوا فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبینَ (24) | و اگر تقاضای بخشش کنند، عذرشان قبول نمیشود |
| وَ قَیَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ | و برای آنها همنشینانی را گذاشتیم |
| فَزَیَّنوا لَهُمْ ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ | که زشتیها را از همه طرف در نظرشان زیبا جلوه دادند |
| وَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ | و فرمان الهی دربارهی آنها انجام شد |
| فى اُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ | و به سرنوشت گمراهانی که پیش از آنان بودند، گرفتار شدند، |
| مِنَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ اِنَّهُمْ کانوا خاسِرینَ (25) | از جن و انس، به یقین آنها زیانکارند. |
