در این مقاله درباره سوره فصلت آیات 37 تا 39 از قرآن کریم همراه با ترجمه فارسی آن است که به موضوع نشانههای الهی و یگانگی خداوند در آفرینش جهان هستی میپردازد. این آیات به پدیدههای طبیعی نظیر شب و روز، خورشید و ماه اشاره میکنند و سجده و پرستش را مختص خداوند میدانند که آفریننده این پدیدههاست. همچنین به قدرت خداوند در زنده کردن زمین و انسانها پس از مرگ اشاره شده و او را قادر مطلق معرفی میکنند.
پس چون آب به آن میرسانیم، به جنبش آید و رشد کند،
اِنَّ الَّذى اَحْیاها لَمُحْیِى الْمَوْتیٰ
همان کسی که آن را زنده کرد، مردگان را نیز زنده میکند؛
اِنَّهو عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ (39)
واقعاً که او بر هر کاری تواناست.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
به خورشید و ماه سجده نکنید، به خدایی سجده کنید که آنها را آفریده، اگر شما، یکتاپرست هستید و از نشانههای او این است که زمین را خشک و بیجان میبینی، پس چون آب به آن میرسانیم، به جنبش آید و رشد کند، همان کسی که آن را زنده کرد، مردگان را نیز زنده میکند؛ واقعاً که او بر هر کاری تواناست.