این مقاله شامل سوره شورا آیات 27 تا 35 از کلام الله مجید است که درباره‌ی حکمت الهی در تقسیم رزق و روزی میان مخلوقات و نیز نشانه‌های قدرت خداوند در آفرینش آسمان‌ها و زمین و دریاها بحث می‌کند. این آیات توضیح می‌دهند که چرا خداوند رزق همه را به یک اندازه نمی‌دهد و اینکه خداوند بر همه چیز توانا و آگاه است. همچنین بیان می‌کنند که حوادث زندگی انسان‌ها بر اساس اعمالشان است و خداوند از بسیاری از گناهان می‌گذرد. در مجموع این آیات ما انسان ها را به تفکر در آفرینش خداوند و حکمت الهی در نظام هستی دعوت می‌کند.
| وَ لَوْ بَسَطَ اللّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهى | و اگر خداوند، رزق را برای بندگانش، زیاد میگردانْد، |
| لَبَغَوْا فِى الْاَرْضِ | بی‌شک در زمین تجاوز و طغیان می‌کردند؛ |
| وَ لٰکِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما یَشاءُ | ولی به اندازه‌ی آنچه می‌خواهد، فرو می‌فرستد؛ |
| اِنَّهو بِعِبادِه‌ى خَبیرٌ بَصیرٌ (27) | به راستی که او، بر بندگانش آگاه و بیناست[i] |
| وَ هُوَ الَّذى یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطوا | و اوست که باران را پس از ناامیدی مردم، می‌فرستد |
| وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهو | و رحمتش را می‌گستراند |
| وَ هُوَ الْوَلیُّ الْحَمیدُ (28) | و سرپرست شایسته ستایش، اوست |
| وَ مِنْ آیاتِه‌ى خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ | و آفرینش آسمان‌ها و زمین از نشانه‌های اوست |
| وَ ما بَثَّ فیهِما مِنْ دابَّهٍ | و هر جنبنده‌ای که در آنها پراکنده است[ii] |
| وَ هُوَ عَلیٰ جَمْعِهِمْ اِذا یَشاءُ قَدیرٌ (29) | و او بر جمعْ کردن آنان هنگامی که بخواهد تواناست |
| وَ ما اَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَهٍ فَبِما کَسَبَتْ اَیْدیکُمْ | و هر مصیبتی به شما برسد، به سبب کارهای شماست |
| وَ یَعْفو عَنْ کَثیرٍ (30) | و خداوند از بسیاری از گناهان شما هم می‌گذرد |
| وَ ما اَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ فِى الْاَرْضِ | و شما هرگز نمی‌توانید در زمین از قدرت خدا فرار کنید. |
| وَ ما لَکُمْ مِنْ دونِ اللّهِ مِنْ وَلِىٍّ وَ لانَصیرٍ (31) | و غیر از خداوند هیچ سرپرست و یاوری ندارید |
| وَ مِنْ آیاتِهِ الْجَوارِ فِى الْبَحْرِ کَالْاَعْلامِ (32) | و کشتی‌های غول پیکر در دریا از نشانه‌های اوست |
| اِنْ یَشَأْ یُسْکِنِ الرّیحَ | اگر او بخواهد، باد را ساکن می‌گرداند |
| فَیَظْلَلْنَ رَواکِدَ عَلیٰ ظَهْرِهى | در نتیجه کشتی‌ها بر روی دریا، متوقّف می‌مانند. |
| اِنَّ فى ذٰلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکورٍ (33) | قطعاً در این نشانه‌هایی است برای هرشکیبای شکرگزار |
| اَوْ یوبِقْهُنَّ بِما کَسَبوا | یا اگر بخواهد به سبب آنچه انجام می‌دادند، هلاکشان می‌کند، |
| وَ یَعْفُ عَنْ کَثیرٍ (34) | ولی از بسیاری از گناهان می‌گذرد |
| وَ یَعْلَمَ الَّذینَ یُجادِلونَ فى آیاتِنا | و چنین می‌کند تا کسانی که در انکار آیات ما بحث می‌کنند، بدانند که |
| ما لَهُمْ مِنْ مَحیصٍ (35) | هیچ راه فراری ندارند. |
[i] اگر چاقوی تیزی را به دست کودکی بدهیم، خود را زخمی می‌کند؛ مال و ثروت زیاد نیز برای بسیاری از بندگان خدا همین گونه است، و این نشانه‌ی لطف اوست که به ما ثروت زیاد نمی‌دهد تا طغیان نکنیم.
[ii] از این آیه معلوم می‌شود که خداوند در کرات آسمانی هم موجود زنده خلق نموده است. این یکی از پیشگوئیهای علمی قرآن است ولی هنوز کیهانشناسان در این خصوص به نتیجه قطعی نرسیده‌اند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- اگر خداوند، رزق را برای بندگانش، زیاد می گردانْد، بی‌شک در زمین تجاوز و طغیان می‌کردند؛ ولی به هر اندازه که بخواهد، فرو می‌فرستد؛ به راستی که او، بر بندگانش آگاه و بیناست؛ هر مصیبتی به شما برسد، به سبب کارهای شماست و خداوند از بسیاری از گناهان شما هم می‌گذرد
