نوشتار پیش رو شامل سوره زخرف آیات 33 تا 35 از کلام الله مجید میباشد. این آیات درباره ارزش اندک زینتهای مادی دنیا در مقایسه با پاداشهای اخروی برای متقین سخن میگویند. خداوند میفرماید اگر قرار نبود مردم امت واحدی باشند، برای کافران خانههایی با سقفهای نقرهای و تختهای زینتی قرار میداد، اما همه اینها تنها متاعی گذرا برای زندگی دنیا هستند و آخرت واقعی نزد خداوند و برای متقین است.
وَ لَوْلا اَنْ یَکونَ النّاسُ اُمَّهً واحِدَهً
اگر نبود که میخواستیم مردم، امّتی یگانه و متحد باشند،
[i] عدهای از ثروتمندان، سقف خانههای خود را با طلا یا نقره تزئین میکنند. این کارها اسراف است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
اگر نبود که میخواستیم مردم، امّتی یگانه و متحد باشند، برای خانههای کسانی که به خدای رحمان کفر میورزیدند سقفهایی از نقره قرار میدادیم، و نردبانهایی که بر آنها بالا روند و برای خانههایشان درها و تختهایی قرار میدادیم که بر آنها تکیه زنند و زیورآلاتی را، و همهی اینها بهرهی زندگی دنیا است؛ در قانون الهی، آخرت فقط برای اهل تقوا است.