
این مقاله شامل سوره دخان آیات 1 تا 7 از کلام الله مجید است که به معرفی «شب قدر» و اهمیت نزول قرآن در این شب میپردازد. در این آیات، خداوند به نزول قرآن در شب قدر سوگند یاد میکند و آن را کتابی مبین و رحمتی از جانب خود معرفی مینماید. همچنین بیان میدارد که در این شب، هر امر مهم و حکیمانهای تقدیر میشود. مطالعه ترجمه این آیات، به درک بهتر ما از اهمیت ویژه شب قدر و نزول قرآن در آن شب مبارک کمک خواهد کرد.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
حٰم (1) وَ الْکِتابِ الْمُبینِ (2) | حروف حا، میم (1) سوگند به کتاب روشنگر[i] |
اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ اِنّا کُنّا مُنْذِرینَ (3) | ما آن قرآن را در شبی مبارک نازل کردیم؛ که ما هشداردهندهایم |
فیها یُفْرَقُ کُلُّ اَمْرٍ حَکیمٍ (4) | در آن، هر امری بر اساس حکمت، برنامه ریزی میشود |
اَمْرًا مِنْ عِنْدِنا اِنّا کُنّا مُرْسِلینَ (5) | قرآن، فرمانی از جانب ماست، که ما، فرستنده آن هستیم |
رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ | این رحمتی است از جانب صاحب اختیار تو؛ |
اِنَّهو هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (6) | که تنها او، شنوای داناست[ii] |
رَبِّ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما | صاحب اختیار آسمانها و زمین و آنچه در بین آنهاست، |
اِنْ کُنْتُمْ موقِنینَ (7) | اگر اهل یقین هستید. |
[i] در قرآن آمده است که همهی حوادث جهان در کتاب مبین ثبت شده (انعام/59)، قرآن ما نازل شده از آن کتاب مبین است نه خود آن. پس آیات قرآن جزئی از کتاب مبین است که برای هدایت انسان لازم بوده و در اختیار ما قرار گرفته است.
[ii] در قرآن 32 مرتبه این دو نام الهی «سمیع و علیم» به شکل ترکیبی بکار رفته و جالب این است که همیشه «سمیع» قبل از «علیم» آمده است. شاید به دلیل آنکه خوب شنیدن مقدمهی فهمیدن است.
خوب است به شرطی که: